Witamy na stronach naszej parafii
Aktualności
„…Wasze sanktuarium na Krzeptówkach jest mi szczególnie bliskie i drogie. Czcicie w nim figurę Matki Bożej Fatimskiej. Z historią tego sanktuarium łączy się także wydarzenie, które miało miejsce na Placu św. Piotra 13 maja 1981 r. Doznałem wówczas śmiertelnego zagrożenia życia i cierpienia, a równocześnie wielkiego miłosierdzia Bożego. Za przyczyną Matki Bożej Fatimskiej życie zostało mi na nowo darowane…” - Jan Paweł II
DO SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ FATIMSKIEJ NA KRZEPTOWKI
Jak wiemy, Ojciec Święty w szczególny sposób odkrył obecność i działanie Matki Bożej z Fatimy w związku z zamachem na swoje życie 13 maja 1981 r. Kiedy w rok po tym wydarzeniu Jan Paweł II stanął w sanktuarium fatimskim w Portugalii wyznał: „Przybywam więc tutaj w dniu dzisiejszym, gdyż właśnie w tym dniu ubiegłego roku, na Placu św. Piotra w Rzymie, został dokonany zamach na życie papieża, co zbiegło się w tajemniczy sposób z datą pierwszego objawienia w Fatimie, które miało miejsce w dniu 13 maja 1917 r. Daty te spotkały się z sobą w taki sposób, że musiałem odczuć, iż jestem tutaj przedziwnie wezwany. I oto dzisiaj przybywam. Przybywam po to, ażeby na tym miejscu, które, jak się wydaje, zostało szczególnie wybrane przez Matkę Boga, dziękować Bożej Opatrzności...”. Po piętnastu latach, 7 czerwca 1997 r., Jan Paweł II przybył do sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach w Zakopanem, aby dokonać konsekracji świątyni-wotum dziękczynnego za cudowne uratowanie jego życia.
Na wielu miejscach polskiej ziemi czcimy Matkę Bożą z Fatimy. Tych miejsc ciągle przybywa. Nie możemy jednak zapomnieć, że zakopiańskie Krzeptówki są jednym z pierwszych miejsc tego kultu. W kaplicy na Krzeptówkach znajduje się bowiem pierwsza kopia figury fatimskiej, która dotarła z Fatimy do Polski. Podarował ją kard. Stefanowi Wyszyńskiemu biskup portugalskiej Leirii. Prymas Polski przekazał ją 6 października 1961 r. do kaplicy Księży Pallotynów na Krzeptówkach. 11 listopada figurę tę poświęcił ówczesny biskup krakowski Karol Wojtyła. Z kolei w Roku Maryjnym, 21 listopada 1987 r., w Rzymie, na Placu św. Piotra, Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał uroczystej koronacji statuy. Znajduje się ona nadal w pallotyńskiej kaplicy na Krzeptówkach obok nowego sanktuarium.
Sanktuarium maryjne na Krzeptówkach z wielką mocą głosi orędzie fatimskie, które jak podkreślił Jan Paweł II „tchnie miłością Serca Matki, które jest zawsze otwarte dla dziecka, nieustannie mu towarzyszy, zawsze o nim myśli, nawet wtedy, gdy dziecko schodzi na bezdroża i staje się „marnotrawnym synem” (por. Łk 15, 11-32)”. Przypominając o obecności Matki Bożej w naszym ziemskim pielgrzymowaniu, orędzie to wzywa nas do synowskiego zawierzenia danej nam przez Chrystusa Matce, do naszego Totus Tuus wypowiadanego za przykładem Jana Pawła II.
W dniu: 1 - maja 2014 roku o godzinie 11:45 - Mszą Świętą rozpoczęliśmy obchodzenie Dnia Strażaka w naszej parafii. Strażacy z OSP Lachowice stawili się w świątyni w swoich mundurach, pod swoim sztandarem. Została odprawiona uroczysta Msza Święta w intencji strażaków; o zdrowie i błogosławieństwo dla żyjących i ich rodzin, oraz wspomnieliśmy zmarłych, prosząc Boga o dar wiecznej służby u Jego boku.
Bardzo szanuję i mam sentyment dla strażaków. Pewnie dlatego, że jestem z rodziny strażaków. Widzę jednak straż trochę romantycznie. Dziadek był naczelnikiem straży. U nas stał rekwizyt - wóz strażacki. Nasze kasztanki były tak wyszkolone, że na głos alarmowego dzwonka i trąbki, same stawały przy dyszlu, grzebiąc kopytami, aby już jechać. Lubiłem strażaków świętujących. Babcia prasowała mundur, bo dziadek prowadził księdza w procesji. Z otwartą buzią słuchałem, jak pan Pakuł wyniósł dziecko z płonącego domu, jak Wicek uratował cały inwentarz z płonącej obory. Dla mnie oni byli bohaterami. Tak się wszystko zmieniło!
Dziś strażacki sprzęt budzi podziw. Jaką dużą wiedzę i sprawność muszą mieć strażacy! Zróżnicowana jest ich specjalność, bo nieszczęścia są różne, a oni wszędzie są: pożar na wsi, w dziesięciopiętrowym bloku, na wieży kościoła, wypadek na drodze, wyciek gazu, materiałów toksycznych, powódź, utonął chłopiec, paliwo wyciekło do rzeki... Wszędzie są. Mieszkam obok strażaków. Telefon. Alarm. Tam liczy się każda sekunda. Ciężka to służba i pytam siebie, dlaczego oni to robią? Czy tylko za pensję? A przecież są ochotnicy, bez pensji. I po księżowsku myślę: To trzeba znać Ewangelię i wierzyć Ewangelii. Oddać za kogoś swoje życie, to znak największej miłości. Oni przecież wciąż narażeni są na niebezpieczeństwo, a jednak podejmują ryzyko, aby uratować człowieka. Biedne są straże. Wszyscy narzekają, strażacy też. Jakie to będą straże przyszłości? Myślę, że będą bardzo specjalistycznie wyuczone i wyćwiczone. Czasem będzie to akrobacja w wodzie, w powietrzu, na linie, na pontonie, z wodą, z tlenem, z pianą i odwagą.
Tylko czy oni będą pamiętać o świętym Florianie, ich patronie, czwartego maja każdego roku? Czy będą w ich szeregach młodzi chłopcy? Czy będą mieć orkiestrę? Czy będą stać przy grobie Chrystusa i czy będą księdza prowadzić w procesji rezurekcyjnej i na Boże Ciało? Będą, będą! Ochotnicy i zawodowcy też. - bp. Józef Zawitkowski.
„ Proszę was, abyście się za mnie modlili
za życia mojego i po śmierci.
Nie ustawajcie w tej modlitwie,
raz jeszcze powtarzam za życia mojego i po śmierci…”
Jan Paweł II
Ilekroć Ojciec Święty Jan Paweł II spotykał się z młodzieżą podkreślał, iż to w nich tkwi olbrzymi potencjał dobra i twórczych możliwości, zawsze słuchał co oni mają mu do powiedzenia. Ten konkurs jest też szczególną okazją by w ten sposób okazać miłość i oddać hołd naszemu umiłowanemu Ojcu Świętemu.
Najciekawszy list zostanie przekazany na pamiątkę J. E. Ks. Kardynałowi Stanisławowi Dziwiszowi.
Niedziela 3-go kwietnia br. w duszpasterstwie obchodzona jest jako Niedziela modlitw za kierowców. Hasłem tego dnia są słowa: „Kierowcy i piesi świadkami miłości na każdej drodze”. W Polsce, w której drogi są najczęściej zatłoczone i niejednokrotnie znajdują się w kiepskim stanie kierujący powinni wykazywać nie tylko spore umiejętności techniczne, ale też posiadać wiele cnót osobistych, oraz szczególną gorliwość w przyzywaniu opieki Bożej Opatrzności oraz wstawiennictwa ich patrona świętego Krzysztofa.Kierowca chrześcijanin, powinien być zawsze życzliwy i we wszystkich okolicznościach przestrzegać przepisów ruchu drogowego oraz zachować pełną trzeźwość, bo to świadczy, że szanuje i chce szanować fundamentalne prawo każdego człowieka - prawo do życia. Chrześcijański kierowca jest zawsze życzliwi dla innych, trzeźwy i kieruje się miłością na drodze.
"Po tym zaś poznajemy, że Go znamy, jeżeli zachowujemy Jego przykazania. Kto mówi: "znam Go", a nie zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy. Kto zaś zachowuje Jego naukę, w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała" - znane nam słowa św. Jana Apostoła zachęcają nas dzisiaj do większej troski o nasz sposób poruszania się po drogach, odnoszenia się do innych użytkowników dróg, przestrzegania przepisów drogowych, do bycia prawdziwym chrześcijaninem na drodze - jako kierowca, pieszy, czy rowerzysta. Niedziela modlitw za kierowców, zachęca nas do dołożenia więcej starań i troski o bezpieczne i kulturalne poruszanie się po drogach. Musi być to osobiste postanowienie każdego z nas. Nie możemy tylko, jak to często bywa wskazywać na innych, że łamią przepisy ruchu, że brawurowo poruszają się pojazdami, ale trzeba nam osobistej refleksji i nawrócenia, aby z naszej strony nie było zagrożenia dla bezpieczeństwa i życia innych.
"Drodzy Rodacy! Bądźcie ze mną! Nie zostawiajcie mnie samego! Módlcie się za mnie na Jasnej Górze i wszędzie. Pomóżcie mi! Niech ten Papież, który jest krwią z Waszej krwi i sercem z Waszych serc, dobrze służy kościołowi i światu. Proszę Was! Bądźcie ze mną! " - Jan Paweł IINa naszych oczach spełnia się wołanie ludu Bożego: Santo Subito - Święty natychmiast. Ku radości świata, a zwłaszcza nas, Polaków, nasz umiłowany Ojciec Święty Jan Paweł II w Święto Bożego Miłosierdzia, zostanie w Rzymie ogłoszony błogosławionym!
Ciągle czujemy Jego serdeczny uścisk dłoni, spoglądamy w Jego uśmiechnięte oczy, słyszymy Jego ciepły głos, widzimy białą sylwetkę Pielgrzyma niosącego Ewangelię wszystkim narodom, Ojca pochylonego w gorącej modlitwie za cały świat.
POD HONOROWYM PATRONATEM
J. E. KS. BP. JANA ZAJĄCA
REKTORA SANKTUARIUM BOŻEGO MIŁOSIERDZIA
KTÓRY ODBĘDZIE SIĘ W DNIU:
30 KWIETNIA 2011 ROKU O GODZINIE 19:00
Wieczór z Janem Pawłem II uświetni:
Koncert Gminnej Orkiestry Dętej. Okolicznościowy spektakl szkolnego teatru „Maska” wystawiony przez młodzież z Gimnazjum Nr 2 w Lachowicach.
Będzie można obejrzeć:
Wystawę pokonkursową pt. „Jan Paweł II - Człowiek Bożego Miłosierdzia”. Pamiątki po Czcigodnym Słudze Bożym Janie Pawle II. Skosztować pysznych kremówek przygotowanych przez Koło Gospodyń Wiejskich w Lachowicach.
O godzinie 21:37 zapalimy wszyscy wspólnie „Światełka Nadziei", o jakiej nauczał i którą dawał nam i całemu światu Jan Paweł II. Nadziei, którą głosił nawet wbrew nadziei. Nadziei, którą wlewał w nasze serca przez cały Pontyfikat i kiedy odchodził w pamiętny wieczór w Wigilię Święta Bożego Miłosierdzia - Święta prawdziwej chrześcijańskiej Nadziei.
Niech płomień tej wyjątkowej świecy, połączy nas w jednej sprawie. Niech rozpali ogień Bożej Miłości, rozgrzeje nasze "wygasłe" czasami serca i będzie wyrazem nie tylko naszej pamięci, ale przede wszystkim DZIĘKCZYNNĄ MODLITWĄ.
Historia Lachowic
Sięga XIII wieku. Wtedy to w rejon podbabiogórski napłynęła ludność dwoma głównymi szlakami: z północnego zachodu od Śląska, brzegiem Skawy i z północnego wschodu od Krakowa doliną Raby.
Pierwszymi osadnikami byli Wołosi, którzy pojawili się w XVI wieku. Jednak dopiero w XVII wieku wieś została oficjalnie założona przez Piotra Komorowskiego, właściciela dóbr suskich. Połączona została z czterech osad: Kobylanki, Lubnicy, Łachowic i Mącznej. Lachowice oraz kilka sąsiednich wsi tworzyły tzw. „państwo suskie”, które przechodziło kolejno w ręce Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich.
Pierwsza wzmianka o Kobylance, osadzie pasterskiej z przysiółka Mizioły (Lachowice Górne), pochodzi z 1598 roku. Od 1608 roku obecna jest nazwa Lubnicy, zajmującej polany dolnych Lachowic. Większość mieszkańców osiedliła się w Łachowicach, głównej części wsi. Po jej północnej stronie znajdowała się Mączna. Współczesna nazwa, używana od 1670 roku, wzięła się od napływowej ludności określanej jako „Lachowie”.
Najważniejszym zabytkiem wsi jest drewniany kościół św. Piotra i Pawła z 1789 roku. Kościół w Lachowicach reprezentuje typową dla tego obszaru Polski drewnianą architekturę sakralną, która nawiązuje swoim stylem do późnego średniowiecza, ale posiada także elementy barokowe. Wraz z dziewięcioma innymi drewnianymi kościołami południowej Polski został on zgłoszony do wpisania na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO, ale ostatecznie na listę wpisano tylko 6 najstarszych budowli. W 2003 roku kościół został laureatem nagrody Ministra Kultury na „Zabytek Zadbany”. Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego.
Lachowice stanowią punkt wyjścia szlaków turystycznych w Beskid Żywiecki oraz Beskid Mały.
Galerie
FILM PROMOCYJNY
