Witamy na stronach naszej parafii
Aktualności
MISJE ŚWIĘTE PRZED NAWIEDZENIEM OBRAZU JEZUSA MIŁOSIERNEGO
I RELIKWII BŁ. JANA PAWŁA II I ŚW. SIOSTRY FAUSTYNY KOWALSKIEJ
LACHOWICE 11-15 GRUDNIA 2011 r.
NIEDZIELA 11 GRUDNIA
MIŁOSIERNE OBLICZE BOGA
Rozpoczęcie Misji św.
- 7:00 – Msza św. z nauka misyjną
- 9:00 – Msza św. z nauka misyjną w kaplicy
- 10:15 – Msza św. z nauka misyjną
- 11:45 – Msza św. z nauka misyjną - zapraszamy dzieci i młodzież
- 15.00 – Godzina Miłosierdzia (Koronka do Bożego Miłosierdzia i nabożeństwo)
- 17:00 – Msza św. z nauka misyjną
- 18:00 – Nauka stanowa dla mężczyzn
- 21.00 – Apel misyjny z Janem Pawłem II
LIST DO PARAFIAN PRZED NAWIEDZENIEM OBRAZU
Oto zbliża się chwila, kiedy te słowa będziemy mogli razem wypowiedzieć pełni radosnej wdzięczności. Oto Jezus przychodzi do nas w szczególnym znaku Obrazu Miłosiernego Boga. Przychodzi w asyście najgorliwszych swoich wyznawców, św. s. Faustyny sekretarki Bożego Miłosierdzia i bł. Jana Pawła II, który rozkrzewił kult Miłosierdzia Bożego na cały świat.
Jest to historyczne wydarzenie w Waszej parafii. W czasie Misi św., które poprzedzą bezpośrednie Nawiedzenie Obrazu Jezusa Miłosiernego, będziemy chcieli się uczyć jak żyć na co dzień gorącą miłością i mocną nadzieją i jak odpowiedzieć na zbawcze słowo Boga oraz na Jego miłość do człowieka.
Przychodzący Miłosierny Jezus chce jeszcze bardziej objawić nam Ojca bogatego w Miłosierdzie, tego Ojca, który nie oszczędził nawet własnego Syna, ale go wydał za nasze grzechy, aby spłacony został dług sprawiedliwości Bożej zaciągnięty w Raju przez pierwszego człowieka. Spotkanie z Chrystusem podczas Nawiedzenia, jest wyjątkową okazją do tego, aby umocnić swoją wiarę, nadzieję i miłość, aby jeszcze raz z pełną świadomością schronić się w tych promieniach Jezusowej miłości tryskającej z Jego przebitego Serca, aby jeszcze raz zawierzyć Bogu drogi życia osobistego, rodzinnego i społecznego, życia całej Waszej Parafii.
Pod czujnym okiem Matki Miłosierdzia, św. s. Faustyny i bł. Papieża Polaka chcemy prosić Boże Miłosierdzie, byśmy potrafili wyprostować nasze drogi wiary i miłości małżeńskiej, rodzinnej i sąsiedzkiej, bo jakżeż poróżnieni ze sobą będziemy mogli spojrzeć w to łagodne i miłosierne Oblicze naszego Zbawcy? Do tej historycznej i radosnej chwili spotkania z Jezusem w Kopii Obrazu Miłosierdzia Bożego przygotujemy się przez przeżywanie Misji św., które rozpoczną się 11 grudnia br. w 3 niedzielę adwentu. Poprowadzą je Księża Misjonarze ze Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusowego.
W czasie tych dni nie tylko będziemy słuchać Bożego słowa, ale codziennie o godz. 15.00 będziemy stawać wobec Oceanu Miłości wynagradzającej przeżywając Godzinę Miłosierdzia. Każdy dzień zakończymy Apelem Misyjnym przedstawiając Bogu na wypisanych kartkach nasze osobiste prośby zanoszone przez ręce Matki Miłosierdzia.
Przez nabożeństwo o dar przebaczenia bliźnim i uzdrowienia wewnętrznego i zewnętrznego będziemy przygotowywać nasze serca na przyjęcie daru przebaczenia, którego udzieli nam Miłosierny Pan w Sakramencie Pojednania. Poprosimy też Miłosiernego Jezusa, aby uwolnił nas od wszelkiego zła, które zaciągnęliśmy świadomie, bądź nieświadomie w swoim życiu. W błogosławieństwie rodzin katolickich Najśw. Sakramentem otrzymamy wzmocnienie w łasce jedności i miłości małżeńskiej i rodzinnej.
Będziemy modlić się w intencji naszych zmarłych wypraszając im łaskę nieba. Będziemy błogosławić niemowlęta i dzieci przedszkolne odwołując złorzeczenia i przekleństwa. Będziemy zawierzać dzieci szkolne i młodzież Boskiej opiece. Na koniec proszę Was serdecznie o modlitwę w tej intencji, by miłość Jezusowego Serca zaowocowała naszym radosnym powrotem do Miłosiernego Ojca.
MODLITWA
W INTENCJI MISJI ŚWIĘTYCH
LACHOWICE
11.12.2011 – 16.12.2011
MODLITWA
O DOBRE OWOCE NAWIEDZENIA
LACHOWICE
15.12.2011 – 16.12.2011
Błogosławiony Janie Pawle II, módl się za nami.
Słowo pasterskie Metropolity Krakowskiego na Adwent 2011Drodzy Bracia i Siostry! Na początku nowego roku liturgicznego, w pierwszą niedzielę Adwentu, Chrystus wzywa nas do czujności w oczekiwaniu na powtórne Jego przyjście: „Uważajcie i czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie” (Mk 13,33). Adwent to przecież szczególny czas czuwania i modlitwy. Oczekiwanie, które przeżywany, posiada podwójny charakter. Najpierw jest okresem przygotowania do uroczystości Narodzenia Pańskiego, przez którą wspominamy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi, ale równocześnie jest czasem, w którym przez wspomnienie pierwszego przyjścia Chrystusa na ziemię, Kościół kieruje pragnienia ludzi wierzących ku oczekiwaniu na Jego powtórne przyjście na końcu czasów. Właściwą postawą adwentowego oczekiwania na przyjście Pana jest więc, zgodnie ze słowami Jezusa, postawa czujności i modlitwy.
1. Peregrynacja obrazu Jezusa Miłosiernego
Wkraczamy w tegoroczny Adwent ubogaceni niezwykłymi przeżyciami minionych miesięcy. Z wielką wdzięcznością Bogu wspominamy przede wszystkim beatyfikację Jana Pawła II oraz Światowy Kongres Bożego Miłosierdzia w Krakowie - Łagiewnikach. Te wspaniałe dary Boga stały się dla nas również zadaniem. Pokazały, że życie człowieka powinno być bardziej naznaczone miłosierdziem, które ofiarował nam Bóg i które my również winniśmy okazywać braciom.
Pomocą w dążeniu do tego celu jest peregrynacja obrazu Jezusa Miłosiernego, która rozpoczęła się w Archidiecezji Krakowskiej w szczególnie wymownym dniu 16 października tego roku, a zakończy się 23 czerwca 2013 r. w królewskiej katedrze na Wawelu. Peregrynacja jest naturalnym przedłużeniem Światowego Kongresu Bożego Miłosierdzia, przeżywanego pod wymownym hasłem: Miłosierdzie źródłem nadziei. Świadkiem tej nadziei był i jest bł. Jan Paweł II, który wzywa nas wszystkich, abyśmy przez słowo, modlitwę i konkretne czyny miłosierdzia stawali się dla świata świadkami tej wielkiej tajemnicy.
Peregrynacja obrazu Jezusa Miłosiernego razem z relikwiami św. Siostry Faustyny i bł. Jana Pawła II jest szczególnym czasem dla każdego z nas i dla całej parafii. Każda parafia przeżywa najpierw okres oczekiwania na ten szczególny dzień. Jest to pewnego rodzaju parafialny adwent. Zachęcam, aby go dobrze przeżyć. Niech w parafiach i w rodzinach trwa gorliwa modlitwa o łaskę miłosierdzia dla nas i całego świata. Weźmy licznie udział w rekolekcjach lub misjach poprzedzających przybycie obrazu do parafii. Zastanówmy się uważnie nad tajemnicą Miłosierdzia Bożego, a także nad wezwaniem Jezusa do okazywania miłosierdzia braciom przez słowo, czyn i modlitwę (por. Dzienniczek 742).
2. Miłosierdzie źródłem pojednania w rodzinie i w parafii
W naszym świecie jest wiele agresji i złości, wzajemnych pretensji i oskarżeń, dlatego coraz gorliwiej musimy się uczyć powtarzać za Jezusem: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią”. Trwając przed obrazem Jezusa Miłosiernego, prośmy Boga miłosierdzia o zdolność przyznania się do winy oraz do przebaczania winowajcom.
Zwróćmy najpierw uwagę na miłosierdzie wyrażane słowem. Zacznijmy od usunięcia z naszego języka przekleństw i wyzwisk, słów raniących i poniżających, zachowań wprowadzających niepokój i dzielących ludzi. Niech nasze codzienne relacje przenikają słowa, które wyrażają życzliwość, niosą pociechę, wlewają w serce pokój i podnoszą na duchu. Refleksja nad tajemnicą miłosierdzia skłania nas do odkrycia na nowo takich słów, jak „przepraszam” i „przebaczam”.
Życie w górach nie było łatwe. Góralska kuchnia zawsze była skromna i oparta na kilku podstawowych produktach, które wytwarzano najczęściej w swoich gospodarstwach: produkty pochodzące z uprawy zbóż, ziemniaków, jarzyn, zbierania owoców lasu i ziół, mięso z hodowanych zwierząt, które najczęściej jedzono od święta, oraz mleko i jego pochodne. Dobierając produkty, obrabiając je i łącząc je w odpowiednich proporcjach gospodynie tworzyły skromny, ale smaczny posiłek. Aby ocalić od zapomnienia te czasem proste, ale jakże smaczne potrawy, coraz częściej organizowane są konkursy potraw regionalnych, które skierowane są do Kół Gospodyń Wiejskich oraz innych organizacji, które pielęgnują lokalne tradycje. Również i w gminie Stryszawa taki konkurs jest organizowany, a ma on zasięg powiatowy. Głównym organizatorem jest Gminny Ośrodek Kultury w Stryszawie, zaś współorganizatorami: Urząd Gminy w Stryszawie, Starostwo Powiatowe w Suchej Beskidzkiej oraz Ośrodek Doradztwa rolniczego w suchej Beskidzkiej. W konkursie tym nieprzerwanie od jedenastu lat startują przede wszystkim koła gospodyń wiejskich działające w różnych miejscowościach Podbabiogórza, ale również właściciele gospodarstw agroturystycznych oraz uczniowie szkół o profilu gastronomicznym.
Celem konkursu oprócz popularyzacji potraw regionalnych i powrotu do tradycyjnej kuchni jest promocja tradycji kulinarnych Podbabiogurza. Konkurs jest również okazją do spotkania, wymiany doświadczeń integracji i wspólnej zabawy gospodyń z całego powiatu suskiego. Co roku gospodynie przygotowują tradycyjne potrawy i nalewki ze swoich miejscowości wyszukując stare przepisy. Jak świat tak i kuchnia się zmienia dlatego też rok rocznie powoływane komisje Juroruw oprócz tradycyjnych potraw i nalewek oceniają także smak, estetykę i sposób podawania potraw współczesnych ale opartych na tradycyjnych przepisach i recepturach. Konkurs ciszy się dużym niesłabnącym zainteresowaniem o czym świadczy udział co rocznie kilkunastu grup. Gospodynie podczas konkursu prezentują przygotowane przez siebie potrawy na pięknie nakrytych stołach tworząc unikatowe, regionalne dekoracje. Tym przyjemniejsza staje się degustacja potraw przez uczestników imprezy, która następuje po ocenie komisji.
Historia Lachowic
Sięga XIII wieku. Wtedy to w rejon podbabiogórski napłynęła ludność dwoma głównymi szlakami: z północnego zachodu od Śląska, brzegiem Skawy i z północnego wschodu od Krakowa doliną Raby.
Pierwszymi osadnikami byli Wołosi, którzy pojawili się w XVI wieku. Jednak dopiero w XVII wieku wieś została oficjalnie założona przez Piotra Komorowskiego, właściciela dóbr suskich. Połączona została z czterech osad: Kobylanki, Lubnicy, Łachowic i Mącznej. Lachowice oraz kilka sąsiednich wsi tworzyły tzw. „państwo suskie”, które przechodziło kolejno w ręce Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich.
Pierwsza wzmianka o Kobylance, osadzie pasterskiej z przysiółka Mizioły (Lachowice Górne), pochodzi z 1598 roku. Od 1608 roku obecna jest nazwa Lubnicy, zajmującej polany dolnych Lachowic. Większość mieszkańców osiedliła się w Łachowicach, głównej części wsi. Po jej północnej stronie znajdowała się Mączna. Współczesna nazwa, używana od 1670 roku, wzięła się od napływowej ludności określanej jako „Lachowie”.
Najważniejszym zabytkiem wsi jest drewniany kościół św. Piotra i Pawła z 1789 roku. Kościół w Lachowicach reprezentuje typową dla tego obszaru Polski drewnianą architekturę sakralną, która nawiązuje swoim stylem do późnego średniowiecza, ale posiada także elementy barokowe. Wraz z dziewięcioma innymi drewnianymi kościołami południowej Polski został on zgłoszony do wpisania na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO, ale ostatecznie na listę wpisano tylko 6 najstarszych budowli. W 2003 roku kościół został laureatem nagrody Ministra Kultury na „Zabytek Zadbany”. Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego.
Lachowice stanowią punkt wyjścia szlaków turystycznych w Beskid Żywiecki oraz Beskid Mały.
Galerie
FILM PROMOCYJNY
