Parafia rozumiana, jako wspólnota wspólnot winna łączyć się nie tylko w czasie nabożeństw i modlitwy, ale także podczas wspólnej radości i zabawy.

Słońce coraz wyżej, coraz dłuższe i cieplejsze dni. Pora rozpocząć wspólną zabawę. “Bawmy się razem” - zima minęła. Szarość, która otaczała nas dookoła odeszła w zapomnienie. Ciesz się więc każdym promieniem letniego słońca. Bierz sprawy w swoje ręce i działaj. Rusz się z domu i przyjdź na Rajdowy Dzień Lachowi. Przespaceruj się i przyjdź i uśmiechaj się do ludzi!

W dniu 31 kwietnia 2012 roku w naszej parafii odbyło się ognisko dla Dzieci z Podwórkowego Kółka Różańcowego Dzieci, Grupy Apostolskiej Małego Apostoła i Ministrantów oraz Lektorów. Zabawa rozpoczęła się o godzinie 19.00, ministranci z wielkim zapałem zajęli się rozpaleniem ogniska i zrobieniem kijków na kiełbaski. Natomiast dziewczynki z Grupy Apostolskiej zadbały o dobrą zabawę i o porządek oraz przygotowanie jedzenia i napojów. Spotkanie składało się z dwóch części: pierwszej czyli ogniska i zabaw a następnie dyskoteka. Podczas pierwszej części każdy miał możliwość upieczenia kiełbaski na ogniu i zjedzenia jej. Nie zabrakło też ciekawej rozmowy i żartów, a więc ogromnej porcji uśmiechu. Kiedy wszyscy zjedli i chwilę odpoczęli zaczęły się zabawy. Chłopcy i dziewczęta zadbali o to, aby nie było nudno. Okazało się, że wszyscy są niezwykle sprawni i lubią spędzać czas w ruchu na świeżym powietrzu. Podczas ogniska dzieciom i młodzieży towarzyszyła muzyka.

Po udanej zabawie każdy uczestnik pomógł w posprzątaniu miejsca spotkania. Chłopcy nosili krzesła i stoliki, a dziewczynki je wycierały. Ministranci zajęli się żarzącym jeszcze ogniskiem, natomiast oazowiczki zajęły się uprzątnięciem śmieci i zaniesieniem produktów spożywczych na właściwe miejsce. Spotkanie zakończyło się modlitwą i podziękowaniem Bogu nie tylko za wspólną zabawę, ale za wszystko czym nas obdarzył, za Jego miłość, za to, że jest z nami w każdej chwili i zawsze nam pomaga. Musimy przyznać, iż była to wyjątkowo udana zabawa. Wspólnie spędzony czas pomógł nam zintegrować się z młodą generacją ministrantów, a to z pewnością odbije się korzystnie na naszej wspólnej służbie.

KOMENDA POWIATOWA PAŃSTWOWEJ STRAŻY POŻARNEJ

W związku z okresem wiosennym i corocznie obserwowanym w tym czasie nagminnym wypalaniem traw i pozostałości roślinnych, zwracam się z prośbą do Księży Proboszczów o wielokrotne odczytywanie i ponawianie w czasie niedzielnych nabożeństw poniższego apelu.

Wypalanie traw jest zjawiskiem niebezpiecznym zarówno dla ludzi, jak i środowiska naturalnego, przynosi niepowetowane straty w przyrodzie. Podczas wypalania giną liczne drobnoustroje glebowe, wiele zwierząt nie mając możliwości ucieczki pali się żywcem. Dla świata przyrody to katastrofa ekologiczna, gdyż pożary te niszczą faunę i florę, podczas wypalania powstaje dym, do atmosfery przedostają się duże ilości dwutlenku węgla, siarki o właściwościach rakotwórczych. Gęsty dym ścielący się na drogach ogranicza widoczność, stając się przyczyną kolizji i wypadków samochodowych. Efektem wypalania traw, są często niekontrolowane pożary, skutkujące nieraz dużymi stratami materialnymi, a nawet ofiarami śmiertelnymi.

PAMIĘTAJMY ! Wypalanie traw nie użyźnia gleby, przywrócenie właściwego stanu powierzchni ziemi jest skomplikowane i wymaga często pracy wielu pokoleń leśników i rolników.

Drodzy Bracia i Siostry!

1. Na początku kolejnego w naszym życiu Wielkiego Postu słyszymy słowa Jezusa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” (Mk 1,15). W tych kilku słowach otrzymujemy jasne, ale niełatwe zadanie z ust naszego Pana. „Nawracajcie się” – czyli odwracajcie się od wszystkiego, co w was mroczne, grzeszne i egoistyczne, co poniża ludzką godność. „Nawracajcie się” – czyli powracajcie do źródeł, do dobra i miłości, do bezinteresownej służby. „Wierzcie w Ewangelię” – czyli postawcie Boga w centrum waszej egzystencji i naprawdę uwierzcie Mu, że On tak „umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). „Wierzcie w Ewangelię” – czyli przyjmijcie Jezusa, by był dla was drogą i prawdą, i życiem (por. J 14,6) i by te słowa przybrały kształt waszych codziennych wyborów i decyzji.

2. W naszym podążaniu za Chrystusem i w naszym życiu według Jego Ewangelii towarzyszy nam Kościół. Jest on środowiskiem wiary uczniów ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana. Od kilku miesięcy słyszymy często, że Kościół jest „naszym domem”. Tak bowiem brzmi temat obecnego roku duszpasterskiego w naszej ojczyźnie. Ale zapytajmy szczerze: czy rzeczywiście czujemy się w Kościele jak w domu, jak u siebie? Czy my się w tym domu nawzajem znamy i rozumiemy? Dom jest miejscem bliskich i bezinteresownych relacji. W domu dzielimy się miłością. Czy liturgia w naszych kościołach parafialnych pomaga nam wychodzić z anonimowości, przełamywać bariery obojętności i czuć się braćmi i siostrami, którzy się nawzajem wspierają?

Rodzą się inne pytania, skierowane tym razem do tych, którzy zazwyczaj nie uczestniczą w niedzielnej Eucharystii, stoją na obrzeżach Kościoła, choć naznaczeni są znamieniem chrztu, czyli przynależności do Chrystusa. Co leży u podstaw waszej obojętności? Czy wasza nieobecność jest świadomym wyborem, czy też konsekwencją projektu życia, w którym jest niewiele miejsca dla Jezusa i Ewangelii? Co sprawia, że czujecie się obco w Kościele?  Czego od niego oczekujecie? W czym moglibyśmy wam pomóc?

Czytaj więcej...