Ostatnio dodane

Jan Paweł II - Sługa Miłosierdzia Bożego

Choćby świat tonął w ciemności...Gdziekolwiek, gdziekolwiek jesteś, gdziekolwiek,  gdziekolwiek będziesz, rozlany dar miłosierdzia, zawsze, na zawsze, wszędzie...Choćby dzień tonął w ciemności, nie ufaj mroków potędze, rozlany dar miłosierdzia, miłości, miłości jest więcej...Choćby się sprzysięgły potęgi i losy były najcięższe, rozlany dar miłosierdzia, miłości, miłości jest więcej...Ty zawsze, zawsze powracaj, ktoś czekać ciebie będzie, wszystko przeminie - a tylko miłości nie ubędzie...

Choć świat poważa silnych i w pierwszych rzędach miejsca, nie  żądaj rzeczy nietrwałych ty bądź cichego serca....I nie ma spraw bez wyjścia, nie ufaj złej przysiędze, rozlany dar miłosierdzia, miłości, miłości jest więcej...Kimkolwiek, kimkolwiek jesteś, kimkolwiek, kimkolwiek będziesz, rozlany dar miłosierdzia, Bóg jest wśród ludzi wszędzie...

Analizując życie Sługi Bożego Jana Pawła II, możemy stwierdzić, że było ono w niezwykły sposób związane z tajemnicą Bożego Miłosierdzia. Stanowiła ona istotny element jego pontyfikatu będącego odpowiedzią na wołanie współczesnego świata, w którym w zastraszający sposób szerzył się egoizm, obojętność i znieczulica serc, poprzez swoją wrażliwość na człowieka, na jego biedy i cierpienia. Orędzie o Bożym Miłosierdziu historia wpisała w tragiczne doświadczenie II wojny światowej, podczas której młody Karol Wojtyła pracował w zakładzie produkcji sody „Solvay” w Borku Fałęckim nieopodal wzgórza, na którym znajduje się cmentarz Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.

W tych trudnych latach orędzie Miłosierdzia Bożego było dla niego szczególnym oparciem i niewyczerpanym źródłem nadziei. Często widywano go, jak modlił się przy grobie siostry Faustyny, także w późniejszym okresie, już jako ksiądz. Jako biskup, a następnie metropolita krakowski, chętnie odwiedzał klasztor w Łagiewnikach, wygłaszając okolicznościowe homilie i spotykając się z młodzieżą.

Brał również udział w sympozjach organizowanych na temat Bożego Miłosierdzia. 5 października 1965 roku, po zasięgnięciu opinii ówczesnego prefekta Świętego Oficjum, kard. Alfreda Ottavianiego, abp Karol Wojtyła rozpoczął proces informacyjny dotyczący życia i cnót siostry Faustyny Kowalskiej, zakończony uroczyście 20 września 1967 roku.

Czytaj więcej...

II - Niedziela Wielkanocna

Lachowice, dnia: 11 kwietnia 2021 roku

„W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój,
a człowiek szczęście,
Bądźcie świadkami miłosierdzia!”
Jan Paweł II

Dziś II niedziela Wielkanocy, czyli Miłosierdzia Bożego. Chcemy uwielbiać nieskończone Boże miłosierdzie, a jednocześnie podjąć refleksję, czy sami jesteśmy miłosierni. Dziś po Mszy świętej  o godzinie 10:15 uczczenie Obrazu Jezusa Miłosiernego i  relikwii Świętego Jana Pawła II i Świętej Siostry Faustyny oraz zawierzenie świata Bożemu Miłosierdziu.

Dziś rozpoczynamy 77. Tydzień Miłosierdzia.
W darze na Seminarium Duchowne, możemy składać ofiary pieniężne.

Za tydzień, trzecia niedziela Wielkanocy a zarazem XIII Niedziela Biblijna, rozpoczynająca obchody Tygodnia Biblijnego.

Wychodząc z kościoła prosimy zakupić prasę religijną.

Rodzinom od numeru: 1 - 20 składamy serdeczne Bóg zapłać za pracę przy sprzątaniu kościoła i za ofiarę na potrzeby naszej świątyni. W tym tygodniu prosimy o pomoc przy sprzątaniu kościoła, rodziny od numeru: 21 - 40. W przyszłą niedzielę odmówią Różaniec w kościele Róże: Pani Joanny Leśniak i Pana Jana Leśniaka.

Śpieszmy się kochać ludzi, tak prędko odchodzą...

Dziś moją duszę w ręce Twe powierzam,
mój Stworzycielu i najlepszy Ojcze.
Do domu wracam jak strudzony pielgrzym,
a Ty z miłością przyjmij mnie z powrotem.

Z głębokim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że zgasło światło życia dla naszego parafianina:

Ś. p. Tadeusza Targosza z Osiedla Podgronie, którego pogrzeb odbędzie się we wtorek 13 kwietnia  2021 roku o godz. 11:30 w kościele.

Do uczestnictwa w ostatniej drodze do wieczności zmarłemu zaprasza pogrążona w wielkim smutku i żałobie rodzina zmarłego.

Rodzinie i bliskim składamy wyrazy głębokiego współczucia. Odszedł od nas na zawsze, niech pozostanie  jednak w naszej pamięci, taki jaki był - pełen radości i humoru. Pozostaje po nim dobro, które czynił za życia. Ono będzie w nas wzrastać i owocować. Żegnając naszego brata, wchodzimy w nieprzeniknioną tajemnicę śmierci. Ufamy, że Chrystus Zmartwychwstały przyjmie Go do grona Świętych w niebie a w nas, pielgrzymujących jeszcze po tej ziemi, rozpali wiarę w życie wieczne.

Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj Mu świeci, na wieki wieków. Amen. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.