Witamy na stronach naszej parafii
Aktualności
Odpoczynek potrzebny jest każdemu z nas. Wakacje i urlopy to pomysł samego Pana Boga, wyrażony w poleceniu wypoczynku i świętowania. Polecenie to zawarte jest już na początku Księgi Rodzaju. Potwierdza je także Jezus, który mówi do swoich uczniów: „Idźcie i odpocznijcie nieco!”.
Wakacje i urlopy to możliwość bycia z tymi, z którymi łączą nas najsilniejsze i najpiękniejsze więzi. To również czas na zachwyt nad pięknem świata, na refleksję nad sensem życia i codzienności. To również wspaniała okazja do mierzenia się z samym sobą, na przykład poprzez wysiłek sportowy, troskę o sprawność i kondycję fizyczną, a także poprzez zachowanie rozsądku i dyscypliny w wykorzystaniu wakacyjnego czasu. Dlatego po raz XII w naszej parafii zorganizowany został Rajdowy Dzień Lachowic. Uczestnicy, tego prawdziwego święta sportowego w Lachowicach, mieli sprzyjającą, pogodę. Dlatego chętnych do ścigania się na rowerach nie zabrakło, tym bardziej, że na wszystkich uczestników rajdu rowerowego czekały atrakcyjne nagrody. Ścigającym się przy boisku sportowym dzieciakom, jak i starszym uczestnikom rajdu, którzy rywalizowali na drodze powiatowej, w rejonie gminy Stryszawa, towarzyszyło dziesiątki widzów. Dzięki pomocy suskiej Policji, Straży Granicznej z Żywca i strażaków z terenu Gminy Stryszawa, zawody kolarskie przeprowadzono sprawnie i bezpiecznie.
Naprawdę wszyscy się dobrze bawili, a w sportowej rywalizacji mieszkańcy Lachowic znajdowali wiele pozytywnych emocji i przyjaznych przeżyć. Imprezom sportowym towarzyszyły liczne atrakcje m.in. ciekawie urządzony park zabaw i kolejka dla dzieciaków. Dorosłym, w wieczornym biesiadowaniu, towarzyszyła młodzieżowa kapela góralska działająca przy Gminnym Ośrodku Kultury w Stryszawie a do tańca przygrywał zespołu Duo Complet z Kobiernic.
Na uwagę zasługuje fakt, że cała impreza choć wspierana przez dużo Firm i Osób Prywatnych, możliwa była do zorganizowania i przeprowadzenia dzięki zaangażowaniu wielu ludzi, którym idea działań dla dobra środowiska nie jest obca. Oddali oni tej imprezie własny czas, zaangażowanie i przede wszystkim coś, co można określić jednym słowem Serce. Jest to bardzo budujące. Dziękujemy - to jedyne słowo, które wszyscy uczestnicy Rajdowego Dnia Lachowic mogą powiedzieć i oczywiście wyrazić życzenie do zobaczenia za rok.
Parafia rozumiana, jako wspólnota wspólnot winna łączyć się nie tylko w czasie nabożeństw i modlitwy, ale także podczas wspólnej radości i zabawy.
SOBOTA 30. LIPIEC 2011
Słońce coraz wyżej, coraz dłuższe i cieplejsze dni. Pora rozpocząć wspólną zabawę. “Bawmy się razem” - zima minęła. Szarość, która otaczała nas dookoła odeszła w zapomnienie. Ciesz się więc każdym promieniem letniego słońca. Bierz sprawy w swoje ręce i działaj. Rusz się z domu i przyjdź na Rajdowy Dzień Lachowi. Przespaceruj się i przyjdź i uśmiechaj się do ludzi! Trasa Rajdu rowerowego usytuowana jest w małej miejscowości Lachowice nieopodal Suchej Beskidzkiej. Większość kolarzy dobrze zna tę trasę z wcześniej rozgrywanych kilku edycji wyścigu rowerowego. Runda jest bardzo widowiskowa, a publiczność tworzy niepowtarzalną atmosferę. Cała trasa przebiega po asfaltowej drodze.
Jak zwykle, wszystkich zapraszamy by skorzystali z wielu propozycji organizatorów adresowanych zarówno dla najmłodszych, jak i trochę starszych. Każdy będzie mógł też posilić się m.in. kiełbaską z grila. Na całe rodziny czekają: 5 dużych dmuchanych atrakcji (zjeżdżalnie, zamki do skakania, suchy basen), przejażdżki quadami, oraz jazda konna, pokazy latania sokołów, konkursy, degustacja potraw regionalnych przygotowanych przez KGW Lachowice oraz gry i dobra zabawa. Serdecznie wszystkich zapraszamy - Sołtys Sołectwa Lachowice.
10. lipca przed Mszą Świętą wieczorną o godzinie: 17.00 - w naszym kościele, odbył się koncert organowy pod tytułem: "Muzyka wokalna w starym kościele" - w wykonaniu: Wacław Golonka - organy, Kwartet wokalny" Carillone" w składzie: Marcin Wolak - bas, Janusz Monasterski - baryton, Marcin Wasilewski-Kruk - tenor, Paweł Fundament - tenor.
Wacław Golonka swoje wykształcenie muzyczne otrzymał w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie Tomasza Nowaka i w Hochschle fur Musik w Wiedniu w klasie Hansa Haselbocka. Jest laureatem konkursów organowych w Pradze, Norymberdze i Pretorii gdzie oprócz pierwszej nagrody otrzymał dalsze wyróżnienia. Działalność koncertowa zaprowadziła go do Azji, RPA, Ameryki Północnej oraz wielu krajów Europy. Występował między innymi w katedrach w Wiedniu, Utrechcie Chartres, Lozannie, dalej w salach koncertowych Filharmonii Narodowej w Warszawie, Berliner Philharmonie, Nottingam Albert Hall, Meistersingerhalle w Norymberdze, Cleveland Museum of Art. sali austriackiego radia ORF w Wiedniu, słowackiego radia w Bratysławie oraz wielokrotnie w sali B. Smetany w Pradze. Występował dalej jako solista z orkiestrami Radio Philharmony Orchestra w Pretorii, z Filharmonią Bydgoską i Brnieńską, praskim FOK, Concerto Avenna, Bielską Orkiestrą Kameralną, Cappelą Craciviensis i Śląską Orkiestrą Kameralną.
Jego nagranie dla TV Polonia ilustrowało cykl filmów "Madonny Polskie" a Telewizja Katowice zrealizowała w 1995r film o jego działalności pt: "Muzyka dźwięku i przestrzeni". Jest założycielem zespołu Musica Antiqua Polonia prezentującego przede wszystkim polską literaturę XVII i XVIII wieku. W roku 2007 odbył serię koncertów w ramach odbywającego się w 19 krajach Europy festiwalu Czeskie Sny. Szerokim polem jego działania jest praca organizacyjna koncetrująca się głównie w Bielsku-Białej skąd pochodzi. Zajmuje się również pracą pedagogiczną w Akademii Muzycznej w Krakowie gdzie pracuje jako adiunkt.
"Carillon" to krakowski męski kwartet wokalny założony w 2008 roku. Występuje w składzie: Marcin Wolak - bas, Janusz Monasterski - baryton, Marcin Wasilewski-Kruk - tenor, Paweł Fundament - tenor. Muzycy byli niegdyś członkami Zespołu Rorantystów Cap elli Cracoviensis Stanisława Gałońskiego i mają duże doświadczenie w wykonawstwie muzyki dawnej. Otrzymali razem z Zespołem Madrygalistów Capelli Cracoviensis prestiżową nagrodę Fryderyka 2008 w kategorii muzyka dawna za nagranie płyty z utworami Mikołaja Zieleńskiego "Offertoria et Communiones Totius Anni (1611)': Kwartet specjalizuje się w wykonawstwie utworów napisanych przez dawnych członków działającej przez wieki na Wawelu Cap elli Rorantystów. szczególnie XVI i XVII wiecznych. Zespół ma w swoim repertuarze wiele utworów z okresu średniowiecza i renesansu, w tym również chorały i msze gregoriańskie.
Cały koncert trwał godzinę i był niezwykłym przeżyciem artystycznym dla parafian i przyjezdnych gości z innych parafii, którzy dość licznie przybyli do Kościoła. Nikt na pewno nie żałuje tego czasu spędzonego w świecie inspirującej muzyki i pięknego słowa. Miejmy nadzieję, że koncerty tej rangi artystów, wciąż będą organizowane. Koncerty w ramach Beskidzkiego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej są dla wszystkich, nie ma ograniczeń wiekowych. Mógł przyjść posłuchać ich każdy. Ich poziom jest naprawdę bardzo wysoki, a zaproszeni artyści niejednokrotnie występowali już na scenach międzynarodowych.
Uroczystość odpustowa w parafii to nie tylko dobra okazja, by przypomnieć sobie sylwetkę patrona kościoła czy wspólnoty parafialnej. To też sposobność, by postawić sobie kilka egzystencjalnych pytań dotyczących naszej wiary i codziennego życia. Czy robię często, najlepiej każdego dnia, rachunek sumienia? Czy próbuję odpowiadać sobie na nurtujące mnie pytania? W swoim nauczaniu Zbawiciel wzywał wszystkich do nawrócenia, poprawy swego życia. Czy nie jestem przypadkiem głuchy na te Boże wołania płynące z kart Pisma Świętego?
Boże powołania są różne, nie zawsze zgodne z ludzkimi zamysłami. Każdy jednak może korzystać z Bożej dobroci i szerzyć Jego miłość wśród bliźnich. Czy spełniam to zadanie? Wezwanie do nawrócenia i pojednania jest jednym z zasadniczych punktów ewangelicznego orędzia. „Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie” – mówi Jezus, rozpoczynając nauczanie na ziemi palestyńskiej. Nawrócenie i pojednanie z Bogiem zakłada jedność pomiędzy ludźmi i wzajemną miłość. Chcemy o tym sobie przypomnieć podczas dzisiejszej uroczystości odpustowej.
Głoszenie Dobrej Nowiny wszystkim narodom aż do skończenia świata, a więc także wezwanie do nawrócenia, słowo jednania i posługę jednania zlecił Bóg swojemu Kościołowi. „Nakłanianie ludzkiego serca do nawrócenia i pokuty oraz ofiarowanie mu daru pojednania zawiera się w naturze misji Kościoła, kontynuatora zbawczego dzieła swego Boskiego Założyciela. Misja ta wyraża się w ściśle określonej posłudze w zakresie konkretnej praktyki pokuty i pojednania. Kościół ze swej natury zawsze niesie pojednanie i przekazuje innym dar, który sam otrzymał, dar przebaczania i pojednania z Bogiem” – poucza nas Ojciec Święty Jan Paweł II. Kościół również, spełniając w każdym miejscu i czasie tę samą misję, od samego początku głosi pojednanie pomiędzy wszystkimi ludźmi. Głosi miłość, bo chrześcijaństwo jest religią miłości. Sam Bóg – jak twierdzi św. Jan Apostoł i Ewangelista – jest Miłością.
Było to w 1775 roku. We włoskim mieście Osimo miała miejsce uroczysta procesja jubileuszowa. Po obu stronach krzyża szło dwóch piętnastoletnich ministrantów, niosących świece w ciężkich, srebrnych świecznikach. Jeden nazywał się Francesco Castiglione, a drugi Annibale Sermattei. Byli to dobrzy chłopcy, ale temperamenty mieli żywe, gwałtowne, prawdziwie włoskie. W pewnej chwili poróżnili się o jakiś drobiazg i zaczęli się bić świecznikami. Zwycięzcą okazał się Francesco. Zgorszeni uczestnicy procesji szybko ich rozbroili i – zdaje się – odpowiednio ukarali.
Wielki Boże! Patrząc z góry, jak tu wiedzie życie, który; karzesz srogo złe sprawy, lecz zawsześ Pan łaskawy. Wejrzyj Ojcze na tę ziemię i zachowaj ludzkie plemię, od głodu, wojny, daj chleb i czas spokojny. Z Twej woli się wszystko dzieje, deszcz pada i słońce grzeje, kwiat wschodzi, ziemia daje stokrotne urodzaje.
Gdy zboża w polu zrodzone, leżą powałem zwalone; znakiem zbytnia ulewa, że Bóg się na nas gniewa. Grzmotem, piorunami i grady On niszczy pola i sady: Gdy ludzkie nieprawości karze w sprawiedliwości. Jeśli i my ukaranie zasłużymy, racz też Panie! przebaczyć nasze winy i przyjąć za swe syny. Już siewny czas nam nastaje, użycz Panie urodzaje, udziel polom żyzności, daj wszelkiej obfitości. Panie wszechmocny, Ojcze narodu, racz nam udzielić (deszczu potrzebnego, czasu pogodnego, pożegnania Twego), aby uznał naród Twój, żeś Ty jest Panem Bogiem naszym.
Modlitwa o urodzaje jest wyrazem pokory, uznaniem, że wszystko, co podtrzymuje nasze życie, jest darem. Nie przypadkiem modlimy się o «chleb nasz», a nie tylko o «mój». «Nie wolno myśleć tylko o sobie, modlimy się o chleb nasz, a więc także o chleb dla innych. Kto ma nadmiar chleba, powinien się nim dzielić. Św. Jan Chryzostom podkreśla, że «każdy kęs chleba w pewnym sensie stanowi kęs chleba należącego do wszystkich - chleb świata.
Historia Lachowic
Sięga XIII wieku. Wtedy to w rejon podbabiogórski napłynęła ludność dwoma głównymi szlakami: z północnego zachodu od Śląska, brzegiem Skawy i z północnego wschodu od Krakowa doliną Raby.
Pierwszymi osadnikami byli Wołosi, którzy pojawili się w XVI wieku. Jednak dopiero w XVII wieku wieś została oficjalnie założona przez Piotra Komorowskiego, właściciela dóbr suskich. Połączona została z czterech osad: Kobylanki, Lubnicy, Łachowic i Mącznej. Lachowice oraz kilka sąsiednich wsi tworzyły tzw. „państwo suskie”, które przechodziło kolejno w ręce Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich.
Pierwsza wzmianka o Kobylance, osadzie pasterskiej z przysiółka Mizioły (Lachowice Górne), pochodzi z 1598 roku. Od 1608 roku obecna jest nazwa Lubnicy, zajmującej polany dolnych Lachowic. Większość mieszkańców osiedliła się w Łachowicach, głównej części wsi. Po jej północnej stronie znajdowała się Mączna. Współczesna nazwa, używana od 1670 roku, wzięła się od napływowej ludności określanej jako „Lachowie”.
Najważniejszym zabytkiem wsi jest drewniany kościół św. Piotra i Pawła z 1789 roku. Kościół w Lachowicach reprezentuje typową dla tego obszaru Polski drewnianą architekturę sakralną, która nawiązuje swoim stylem do późnego średniowiecza, ale posiada także elementy barokowe. Wraz z dziewięcioma innymi drewnianymi kościołami południowej Polski został on zgłoszony do wpisania na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO, ale ostatecznie na listę wpisano tylko 6 najstarszych budowli. W 2003 roku kościół został laureatem nagrody Ministra Kultury na „Zabytek Zadbany”. Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego.
Lachowice stanowią punkt wyjścia szlaków turystycznych w Beskid Żywiecki oraz Beskid Mały.
Galerie
FILM PROMOCYJNY
