Po 126 latach kursowania pociągu na trasie Żywiec - Sucha Beskidzka czyli od 16 grudnia 1884 roku do dnia 12 grudnia 2010  roku kończy historię Galicyjska Kolej Transwersalna. O historii tej pięknej trasy pisaliśmy już w jednym z naszych artykułów.

Niestety wraz z wejściem w życie nowego rozkładu jazdy, znikają pociągi kursujące na trasie między Żywcem a Suchą Beskidzką. Zdaniem przedstawicieli Przewozów Regionalnych, decyzja wynika przede wszystkim z realiów ekonomicznych. Aby jednak całkowicie nie zawieszać linii, w zastępstwie pociągów będą kursowały autobusy.

Ostatni pociąg na trasie Żywiec - Sucha Beskidzka (fot. SKA Krakow)

Cechą cywilizacji prawdziwie ludzkiej
jest szacunek i miłość dla ludzi starych,
dzięki którym mogą oni czuć się
żywą częścią społeczeństwa”- Jan Paweł II

22 grudnia 2010 roku do domu Pana Stanisława Majdaka przybyła rodzina, przedstawiciele władz samorządowych oraz duchowieństwa aby wspólnie świętować setne urodziny Dostojnego Jubilata. Stanisław Majdak urodził się 100 lat temu w Lachowicach. Na swoje setne urodziny nie mógł się doczekać i już od tygodnia ze zniecierpliwieniem dopytywał się swojej córki Marii Gwizdz, czy to aby już ma sto lat.

Boża Opatrzność pozwoliła Panu Stanisławowi osiągnąć wiek, o którym marzymy wszyscy i którego życzymy sobie wzajemnie w szczególnie uroczystych dla nas chwilach, ale który osiągają tylko wybrańcy, do których należy Pan Stanisław Majdak. 100 lat życia to piękny wiek, nacechowany szczególną wartością, którą tworzyły lata doświadczeń naznaczone blaskiem i cieniem codziennego życia. Na pytanie o receptę długowieczności Pan Stanisław odpowiadała tylko uśmiechem. Jubilat z okazji swoich urodzin nie krył szczęścia, wciąż żartował, a jego promienny uśmiech zdradzał, że cieszy się z gości, którzy przybyli na jego wyjątkową uroczystość.

Było mnóstwo życzeń, Panu Stanisławowi odśpiewano dwieście lat, a od samorządowców otrzymał pisemnie lub osobiście liczne gratulacje, w tym od Wójta Gminy Stryszawa, Kierownika USC w Stryszawie, Przewodniczącego Rady Gminy w Stryszawie, Sołtysa Lachowic oraz małopolskiego wojewody i premiera Donalda Tuska. Gratulacje otrzymał również z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który z okazji setnych urodzin przyznał jubilatowi specjalny dodatek finansowy. O tym, że coraz trudniej spotkać w naszych czasach ludzi, którzy osiągnęli tak sędziwy wiek nie trzeba nikogo przekonywać. Dlatego też wszyscy cieszymy się z jubileuszu, jaki przyszło obchodzić Panu Stanisławowi Majdakowi. Z okazji urodzin w domu Jubilata ksiądz Stanisław Wąsik odprawił Mszę świętą, w której uczestniczyła rodzina i przybyli goście.

Pan Stanisław podaje receptę na długie lata życia: aby się dobrze odżywiać i żyć bezstresowo. A na koniec spotkania Pan Stanisław zacytował słowa pieśni: „Kto się w opiekę odda Panu swemu, a całym sercem szczerze ufa Jemu, śmiele rzec może mam obrońcę Boga, nie przyjdzie na mnie żadna straszna trwoga…” Tymi słowami chciałam dać innym do zrozumienia, że zawsze, w najtrudniejszych życiowych sytuacjach trzeba Bogu ufać, a wtedy można godnie i pięknie przeżyć życie, nawet będąc rolnikiem! Dzieli się swoją filozofią Pan Stanisław.

Tak długie życie jest skarbnicą doświadczeń kilku pokoleń Polaków. Głęboko wierzymy, że wiele ludzi czerpie z niej obficie, ponieważ sędziwy wiek Pana Stanisława Majdaka jest naszym wspólnym drogocennym dziedzictwem. Niech nam zatem będzie wolno podziękować Panu Stanisławowi w imieniu własnym i naszej Małej Ojczyzny za wszelkie trudy i owoce minionych stu lat oraz złożyć najserdeczniejsze życzenia zdrowia, pogody ducha, życzliwości ze strony najbliższych osób oraz Opieki Bożej na kolejne lata i ciągłego uśmiechu na twarzy, jak również tego, by potrafił cieszyć się życiem w każdym jego momencie.

Tęsknią ludzie za tym szczęśliwym wieczorem,
kiedy niebo dotyka ziemi, ludzie wyciągają do siebie ręce,
łamią się świętym chlebem i przez łzy sobie mówią: że Cię kocham.
Za oknem gwiazdy mrugają, a niebo lśni i ziemia drży
od tej Miłości Maleńkiej.
Dzieciątko w żłóbku wobec Maryi, Józefa, aniołów i pasterzy
słucha prośby ziemian: Podnieś rączkę, Boże Dziecię,
błogosław Ojczyznę miłą – Jan Paweł II.

Czar świąt Bożego Narodzenia to potok łask płynących od Bożego Dzieciątka złożonego w betlejemskiej stajni. To łaska Miłości w świecie nienawiści. Nienawiści w polityce, mediach, lokalnych środowiskach, a częstokroć w rodzinach. Ta „maleńka Miłość, co w żłobie śpi”, chce swoją miłością nas przemienić. To łaska Pokoju. Pokoju w świecie wojen i rozdarcia w relacjach międzyludzkich. Chrystus, Emmanuel, Książę Pokoju, pragnie nasze serca tym swoim pokojem napełnić. To łaska wiary. Wiary w świecie zlaicyzowanym, wyrzucającym z publicznego życia religijne symbole. On, Bóg Wszechmogący, daje nam w siebie uwierzyć. Uwierzyć w Boga rodzącego się jak człowiek: prosto i zwyczajnie. Nie lękajmy się! Otwórzmy drwi naszych serc, by przyjąć te dary, które przyniósł ze sobą leżący w żłobie Jezus.  Otwórzmy serca na Jezusa, Jego miłość i drugiego człowieka.

Panie mój! Pewnie będę sam w ten wieczór. Lubię marzyć, słuchać kolęd, myślą uciec daleko. Chociaż nie powinno tak być. Może ktoś też jest sam? Dobrze jest, gdy do domu na ten wieczór wrócą wszyscy. Dobrze, że masz dom. A oni na dworcu, w ogrzewalni u brata Alberta. Żołnierze na warcie stoją. Marynarze na morzu. Lotnicy w powietrzu. Kolejarze w podróży. W domach bogatych piesek rasowy na grubych dywanach. Nie zapraszali mnie. W szpitalach tej nocy też umierają. Zdrowi wyjechali na przepustki. A na tych z więzienia już nikt nie czeka. Mario i Józefie, z dokumentami do spisu. Wiem, co człowiek przeżywa, gdy mówią mu, że nie ma miejsca, że jest niepotrzebny, że na ciebie nie czekamy. Mają ludzie dużo czasu, dużo miejsca, ale dla siebie, albo na innych gości czekają. Mario i Józefie! Przecież mogliście ludziom powiedzieć, kim jesteście. Mogliście powiedzieć o Zwiastowaniu, o snach Józefa, o Elżbiecie i o Magnificat. Nie, oni na kogoś innego czekają! Ich to nie interesuje. Nie trzeba ludziom przeszkadzać. Niech tej nocy śpią spokojnie. Niech się goszczą i cieszą. Bóg narodzi się poza miastem. Ja też pójdę do obcych. Przyjdę do was, bezrobotni. Przyjdę do was, bezdomni pod mostem. Przyjdę do was, zmarznięci na dworcu. Do was, włóczędzy i niechciani. Opłatka mi dla was wystarczy. Chleba też na drogę wystarczy. Płaszcz podzielę na połowy. I Chrystusa i żebraka okryję. Tylko, czy serca mi dla wszystkich wystarczy? "Ty, spraw to, o Panienko Święta,  aby dla wszystkich starczyło mi serca."

W dniu: 20 - grudnia 2010 roku w budynku Ochotniczej Straży Pożarnej w Lachowicach, odbyło się świąteczne spotkanie opłatkowe i wigilijka dla osób niepełnosprawnych, samotnych z terenu Powiatu Sucha Beskidzka, oraz dla dzieci ze Szkoły Specjalnej z Makowa Podhalańskiego. O godzinie 14.00 uczestnicy spotkania złożyli sobie życzenia i zasiedli do wspólnego stołu. W programie spotkania przewidziano także program artystyczny z udziałem młodzieży z Gimnazjum Nr. 2 w Lachowicach, oraz przekazano świąteczne paczki niepełnosprawnym dzieciom.

Jak przeglądniecie, Drodzy Czytelnicy daty pierwszych artykułów to zobaczycie, że pierwsze z nich pochodzą z dnia 19.12.2008. Czyli w najbliższą niedzielę nasz serwis będzie obchodził już 2 lata swego istnienia.

No i jak co roku chciałbym podsumować kolejny rok. Wizyt jest coraz więcej szczególnie tych trwających po kilka i kilkanaście minut. To nas cieszy. W połowie tego roku nasz serwis otrzymał wyróżnienie, jako „Najlepsza strona internetowa w Małopolsce”, w grupie organizacji pozarządowych. To było duże osiągnięcie wszystkich redaktorów.

I tu, jak co roku chciałbym podziękować na stronach naszego parafialnego serwisu przede wszystkim:

- księdzu kanonikowi Władysławowi Wąsikowi - proboszczowi naszej parafii za dotacje na funkcjonowanie serwisu oraz za wszystkie merytoryczne uwagi na jego temat.

- Grzegorzowi Krawczykowi naszemu kościelnemu i sołtysowi zarazem, za pracę przy serwisie, za wpisywanie bieżących artykułów, za przygotowywanie wersji dźwiękowych a także liczne fotografie z wydarzeń parafialnych.

Mam nadzieję, że serwis parafia-lachowice.pl wzbogacony jeszcze o pewne elementy, które planujemy wdrożyć, spowoduje jeszcze większą oglądalność i tym bardziej przyczyni się do integracji naszej parafii i wsi.

Administrator