W niedzielę 26. stycznia w naszej parafii zagościł Akademicki Chór Organum z Krakowa pod dyrekcją prof. Bogusława Grzybka. Wystąpili wspaniali muzycy i chórzyści, których głosy Zachwycają publiczność wielkich scen świata. Wybrzmiewały najpiękniejsze kolędy i pastorałki. Akademicki Chór „Organum” – zespół muzyczny który powstał w roku 1969, z inicjatywy krakowskiego pedagoga i organisty – Bogusława Grzybka, działający pod patronatem Klubu Inteligencji Katolickiej w Krakowie.

Chór współpracuje z polskimi filharmoniami, Filharmonią Lwowską, z Operą Krakowską i Warszawską Operą Kameralną oraz teatrami Krakowa. Zespół posiada w swym repertuarze: koncerty muzyki poważnej wokalno-instrumentalnej, pieśni patriotyczne, kolędy, jest organizatorem festiwalu „Dni muzyki Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego” – ostatnia dekada kwietnia w lata parzyste. Współpracuje z zagranicznymi i krajowymi zespołami na zasadach wymiany. Jest stałym uczestnikiem i laureatem przeglądów, festiwali oraz konkursów chóralnych. Dużo nagrywa, stale rozszerza i wzbogaca repertuar, w którym obok muzyki dawnej znajdują swe miejsce dzieła twórców współczesnych m.in. Góreckiego, Koszewskiego, Krenza, Nikodemowicza, Pendereckiego, Szeligowskiego, Twardowskiego, Wiechowicza a szczególnie krakowianina Juliusza Łuciuka, który obdarzył Zespół wieloma dedykacjami.

Od 6 lat występuje wspólnie z Zespołem Instrumentalnym „Ricercar”, rozszerzając swój repertuar o muzykę oratoryjną (Bach, Beethoven, Händel, Mozart, Vivaldi). Akademicki Chór „Organum” koncertował niemal we wszystkich krajach europejskich oraz w USA. Szczególne znaczenie miały kilkakrotne występy w Watykanie dla Jana Pawła II.

To właśnie Dziadkowie wpajają nam zasady moralne, wiarę, przekazują mądrość i doświadczenie życiowe. Ważne jest także ich przywiązanie do rodziny, pracowitość, obowiązkowość a przede wszystkim ich wielkie i otwarte dla nas serce. Nikt inny nie ma tyle cierpliwości i wyrozumiałości. Babcia i Dziadek to dla każdej i każdego z nas wyjątkowe osoby. Niektóre z nich żyją, inne wspominamy z westchnieniem i odwiedzamy ich groby. Zazwyczaj wiele im zawdzięczamy.  Babcia to kobieta o srebrnych włosach i złotym sercu zaś Dziadek jest jak najlepszy przewodnik, dzięki któremu możemy ominąć życiowe zasadzki. Starość jest odwiecznym przedmiotem rozważań wielu ludzi - pisarzy, poetów, lekarzy. Zarówno dawniej, jak i teraz starość człowieka nie jest lubiana. Świadomość, że za kilkadziesiąt czy nawet kilkanaście lat będzie się staruszkiem, staruszką, napawa ludzi zdrowych, w pełni sił, strachem i lękiem. Lecz starość jest wpisana w Boski plan zbawienia człowieka, jest okresem życia, który jest czasem łaski - nazywanym czasem życiowej mądrości.

Swoją starość trzeba przygotowywać całym swym życiem. Kto za młodu sadzi drzewa - powiada stare przysłowie - będzie mógł na starość zasiadać w ich cieniu. Starość jest przedłużeniem młodości i wieku dojrzałego. Wydaje takie owoce, jakie zawiązały się w wiośnie życia. Przez całe życie człowiek powinien uczyć się postawy „tak” wobec wszystkiego, co Bóg mu zsyła i czego od niego żąda. Przyjmie wtedy z wdzięcznością także starość, z wszystkim, co ona niesie przykrego i radosnego. Jako chrześcijanin nie będzie nigdy mówił Bogu „nie”, cokolwiek by go miało spotkać.  Starość...

Człowiek pochyla się coraz bardziej ku ziemi, maleje w oczach innych, siwieje, traci słuch, wzrok, elastyczność mięśni. Nie lubi już zbytniego gwaru otoczenia, hałasu czy krzyku. Tęskni za ciszą i spokojem, nastraja swą duszę do częstej rozmowy z Bogiem - w milczeniu i kontemplacji. Męcząca jest samotność starości. Młodzi stronią od starego, bo ich nie rozumie, nie rozumie rzeczywistości współczesnego świata, który jakże jest odmienny od tego sprzed 30 czy 50 lat.

Różna bywa starość człowieka. Czasem jest cicha i spokojna, wśród dobrych dzieci i wnuków. Ale zdarza się też starość smutna i ciężka, wskutek niedostatku lub całkowitego opuszczenia, cierpień fizycznych i duchowych. Jakże często młodym trudno przyjąć fakt, że za ileś tam lat i oni osiągną wiek starości i że teraz trzeba starość innych uszanować

Czytaj więcej...

W dniu 19. stycznia w naszej parafii zagościł Zespół Muzyki Dawnej im. Gaspare Castiglione z koncertem kolęd i pastorałek. Zespół instrumentalno - wokalny, powstał w maju 1997 r. w Miejskim Ośrodku Kultury - Zamek w Suchej Beskidzkiej. Członkami zespołu są dzieci i młodzież suskich szkół koncertujący w kostiumach wykonanych na wzór oryginalnych renesansowych strojów dworskich.

Szczególnie pięknie zespół zaprezentował się na tle zabytkowej naszej świątyni. W repertuarze zespołu znajdują się: muzyka, pieśni i tańce dworskie XIV - XVII wiecznej Europy. Zespół posiada bogate instrumentarium: kopie renesansowych i barokowych fletów prostych, szałamaję hiszpańską, fidel, skrzypce, instrumenty perkusyjne. Młodzież uczestniczy w warsztatach prowadzonych przez krakowskich artystów muzyków: Aleksandra Tomczyka i Annę Śliwę.

W Dniu 17.01.2014 r. o godz. 17.00  w Sanktuarium bł. Jana Pawła II w Krakowie-Łagiewnikach, odbyło się spotkanie opłatkowe, Służby Liturgicznej i Ruchu Światło-Życie oraz Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii świętej z Księdzem Kardynałem Stanisławem Dziwiszem. W tym spotkaniu uczestniczyli również przedstawiciele naszej parafii. Podczas spotkania wszyscy złożyli sobie życzenia, łamiąc się opłatkiem. Wraz ze śpiewem kolęd, wszyscy radośnie spędzili wspólnie to spotkanie. Składając życzenia, J.E. ks. Kardynał Stanisław Dziwisz podkreślił, że wszyscy potrzebują dziś pokoju, i zadaniem wszystkich jaki i Szafarzy jest zanoszenie innym Chrystusa – „Księcia Pokoju”.