Pod koniec czerwca wszyscy myślimy o rozpoczynających się wakacjach, dlatego wielu z nas nie przywiązuje wagi do liturgicznej uroczystości, w której Kościół wspomina dwa swoje filary – św. Piotra i św. Pawła. Wyrazem pamięci o tym dniu liturgicznym niech będzie to rozważanie, które nawiązuje do fragmentu Ewangelii, który Kościół przeznaczył na 29 czerwca (Mt 16,13-19).
Jezus, wybrawszy dwunastu uczniów, aby stale z nim byli, a potem przekazali Jego orędzie, idąc na cały świat, musiał ich specjalnie przygotować. Kiedy przebywali w okolicach jeziora Genezaret, tłumy stale ich otaczały. „Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu”(Mk 6,31). Nawet gdy łodzią odpłynęli na puste miejsce, „widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili”(Mk 6,33). Dlatego trzeba było udać się na teren Dekapolu, do ziemi dziesięciu miast pogańskich, gdzie można było spokojnie wędrować i uwolnić się od tłumów, bowiem mieszkający tam poganie nie byli zainteresowani osobą żydowskiego Nauczyciela.
We środę 25 czerwca 2014 nasza wspólnota przeżywała radosny dzień przyjęcia sakramentu Bierzmowania przez kolejną grupę młodzieży. Z tej okazji przybył do naszej wspólnoty Ks. Biskup Damian Muskus, aby przewodniczyć naszej modlitwie i udzielić tego sakramentu. Podczas Eucharystii Ks. Biskup Damian nawiązał do ewangelicznej sceny, która obrazowała dwa rodzaje budowania na piasku i na skale. Budowanie na piasku jest sposobem lekkomyślnego podchodzenia do swojego życia, w którym bardzo często nie ma miejsca dla Boga. Takie budowanie zawsze sprowadzi na życie człowieka katastrofę.
Przystępujący do sakramentu Bierzmowania gromko wyrazili wolę przyjęcia tego sakramentu w życiu oraz na sposób chrzcielny wyznali swoją wiarę. Po czym podchodzili do udzielającego sakramentu Biskupa, który wypowiadając ich imię chrzcielne udzielał im sakramentu Ducha Świętego. Pieczęcią potwierdzającą sakramentalne przyjęcie Ducha Pocieszyciela, stała się komunia św., którą wszyscy Bierzmowani przyjęli. Życzymy młodym ludziom, aby pogłębiali swoją więź z Jezusem w Kościele. Niech Duch Święty, którego otrzymali umacnia ich do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad. Dziękujemy Ks. proboszczowi, który w ciągu roku towarzyszył tym młodym ludziom w ich przygotowaniu do przyjęcia tego sakramentu. Dziękujemy także rodzicom, katechetom i wychowawcom za udział w tej uroczystości.
Drodzy Rodzice, Nauczyciele i Wychowawcy. Droga Młodzieży. Kochane Dzieci. Minął rok szkolny. Zapewne jak każdy nie łatwy zarówno dla nauczycieli jak i uczniów. Nowe programy, nowe podręczniki. Trzeba więc było wiele pracy, czasem przeciągającej się do późna w nocy, aby sprostać nowym wyzwaniom zreformowanej szkoły.
Ale, jak każdego roku, trzeba było wykonać podobną pracę, wcale nie mniej się uczyć, odrabiać lekcje. Dzieci starsze i młodzież otrzymywały lepsze czy słabsze oceny. Były sukcesy, pewne osiągnięcia, ale także i potknięcia czy wręcz porażki. Bo w życiu szkoły to tak, jak w sporcie. Trzeba wiele wysiłku samozaparcia, wytrwałości, aby osiągać dobre wyniki w nauce. Czasem nie od razu to się udaje. Ale konsekwentny upór, silna wola i szczere chęci nie pozwolą wypaść z gry. Moi drodzy, winniśmy odkrywać w sobie całe bogactwo darów Bożych oraz pomoc Ducha Świętego, który pozwala nam się rozwijać, wzbogacać nasze umysły i serca.
Dziś, drodzy uczniowie, jesteście tu, w kościele razem z wychowawcami, nauczycielami, a niektórzy z was przyszli tu z rodzicami, aby w tej szczególnej chwili uwielbić Boga, dawcę wszelkich darów, i z serca podziękować Mu, że po roku twórczej pracy staliśmy się w pewnym stopniu mądrzejsi, lepsi. Umiejcie to docenić i postarajcie się tego nie zaprzepaścić. To jest wasz skarb, którego nikt wam nie odbierze.
Dziś, kiedy dziękujecie Bogu, nie możecie zapomnieć o tych, którzy pomogli wam stać się mądrzejszymi, lepszymi. Sami nie nauczylibyście się tak wielu rzeczy. Jesteście w wieku, kiedy w świat wprowadzają was dorośli przewodnicy. Każdy potrzebuje przewodnika, aby przejść przez nieznajomy las, zwiedzić daleki i obcy kraj, zobaczyć zabytki w obcym mieście, podziwiać piękne widoki wysokich i niebezpiecznych gór. Przewodnicy są wam potrzebni szczególnie podczas wakacji, aby nie zabłądzić, nie postawić fałszywego kroku, który sprowadzi was ze szlaku.
W dniu 23 czerwca 2014 roku o godz. 11:00 - została odprawiona Msza Święta koncelebrowana pod przewodnictwem J.E.Ks. bp. Tadeusza Pieronka. Tego dnia Ksiądz Kanonik i Ksiądz Stanisław Wasik, uroczyście obchodzili rocznikowy zjazd koleżeński i świętowali 48 rocznicę święceń kapłańskich.
Życzymy Wam czcigodni Jubilaci, wszelkich łask Bożych i sił potrzebnych w pracy duszpasterskiej, byście przez kapłańskie ręce nieśli ludziom Jezusa. Niech zawsze towarzyszy Wam łaska Boża i mądrość, a także ludzka życzliwość i wsparcie zarówno w poczynaniach, jak i troskach. Życzymy dobrego zdrowia, dużo radości i pięknych owoców pracy kapłańskiej. Polecamy Was nieustannej opiece Maryi Panny!
W dniach 10-18 czerwca 2014 roku pod przewodnictwem proboszcza Parafii w Lachowicach księdza Wiesława Ryżki odbyła się pielgrzymka do Portugalii i Hiszpanii. Głównym punktem pielgrzymki było uczestnictwo w nabożeństwie fatimskim w samej Fatimie z cudowną figurą Matki Bożej.
Wyruszyliśmy z Lachowic do Warszawy autobusem o 6:00 rano. We Mszy Św. odprawionej w kaplicy na lotnisku Okęcie przez kapłanów: księdza proboszcza Wiesława Ryżkę, księdza Janusza Gibałę i księdza Edwarda Leśniaka zawierzyliśmy Opatrzności Bożej nasze pielgrzymowanie. Po czterech godzinach lotu dotarliśmy do stolicy Portugalii – Lizbony. Już w tym samym dniu wieczorem byliśmy w kaplicy objawień Matki Bożej w Fatimie, gdzie włączyliśmy się w międzynarodowy różaniec odmawiany tam codziennie od 3 maja do 13 października i ze światłem świec, z uniesieniem wielbiliśmy Panią Fatimską w procesji, która odbywała się na rozległym placu Cova da Iria. Nazajutrz zwiedzaliśmy okolice Fatimy, rozpoczynając od drogi krzyżowej z głębokimi rozważaniami towarzyszących nam kapłanów w otoczeniu gajów oliwnych. Odwiedziliśmy domy rodzinne dzieci: Łucji oraz błogosławionych: Franciszka i Hiacenty oraz miejsca, gdzie Anioł Pokoju przygotowywał je do spotkań z Piękną Panią.
W trzecim dniu pojechaliśmy do Lizbony. Już z autobusu podziwialiśmy wspaniale kwitnące żaka randy i inne egzotyczne drzewka. Podczas spaceru po mieście zobaczyliśmy kościół św. Antoniego, zamek z XII wieku, dzielnicę Belem z klasztorem i kościołem Hieronimitów. W kolejnym dniu urzekły nas gotyckie świątynie klasztoru Matki Boskiej Zwycięskiej w Batalhi i klasztoru cystersów w Alcobaca. W niewielkim, urokliwym miasteczku Nazare pokłoniliśmy się Matce Bożej, która dotarła tam drogą morską z Nazaretu. Wieczorem był niezapomniany udział w nabożeństwie fatimskim w samej Fatimie, a nazajutrz w uroczystej celebracji mszy św. 13 czerwca i procesji z cudowną figurką.
Następnie przyszedł czas na zwiedzanie Coimbry, pięknego miasta z licznymi uczelniami – dawnej stolicy Portugalii, gdzie u sióstr karmelitanek Łucja spędziła większość swojego życia. Od Coimbry nasza trasa wiodła do Hiszpanii, do Santiago de Compostela, jednego z największych centrów pielgrzymowania na świecie. W katedrze św. Jakuba uczestniczyliśmy w uroczystej mszy świętej dla pielgrzymów, powierzając św. Jakubowi wszelkie nasze intencje.
Tam też udało się nam zobaczyć wielką na 1,6 m kadzielnice, która, odpowiednio rozhuśtana, okadzała całą świątynię. W ostatnim dniu naszego zwiedzania byliśmy w Porto – dużym i pięknym mieście portugalskim, które oglądaliśmy także z pokładu łodzi płynącej po rzece Douro. Nie przeoczyliśmy winiarni, z których słynie to miasto. W jednej z nich po degustacji wina mogliśmy uskutecznić odpowiednie zakupy. Opaleni, pełni wrażeń, oddani Pani Fatimskiej wróciliśmy do kraju.
Uczestnik Pielgrzymki: Ewa Dyduch