Przedstawiamy nagranie transmisji Mszy Świętej, która odbyła się 30 listopada 2008 roku w naszym kościele parafialnym. Mszę celebrował ks. kan. Władysław Wąsik.

Nagranie oraz transmisja "na żywo" odbyła się za pośrednictwem telewizji religia.tv

Transmisje Mszy św. należą do najstarszych jak też i najbardziej rozpowszechnionych programów katolickich. Ich początek sięga 1948 roku, kiedy to miała miejsce pierwsza telewizyjna transmisja Mszy św.

Nie ulega wątpliwości, że jednym z wielu sposobów niesienia orędzia zbawienia współczesnemu człowiekowi są transmisje Mszy św. za pomocą medium, jakim jest telewizja.

Dla niewidomych

Na czas peregrynacji w naszym Dekanacie od 24.09. do 04.10.1999 roku, zadbaliśmy o dekorację naszych domów, kościołów, trasy przejazdu i przygotowaliśmy transparenty. Uroczystość uświetniła orkiestra i strażacy.

Dla niewidomych

11 maja 2009 roku w Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa wyszliśmy na ulice naszej wioski w uroczystej procesji eucharystycznej, by wyznać naszą wiarę w to, że Jezus jest wśród nas, w naszym życiu zawsze obecny. Mszy Świętej przewodniczył i kazanie wygłosił ksiądz proboszcz Władysław Wąsik.

„Kto spożywa Moje Ciało i pije Moją Krew, ma życie wieczne…”. To orędzie Chrystusa budzi dziś reakcje tak różne, jak wtedy, gdy chodził jeszcze po ziemi: wiarę, ufność, podziw, ale i niechęć, agresję czy też zwyczajną obojętność i rutynę. Czym się różnią jedni od drugich? Ci pierwsi słowa Chrystusa przyjmują bardzo poważnie, na serio. Dla nich Eucharystia jest prawdziwą Ofiarą Jego życia, złożoną na Krzyżu dla nas, wierzących. Przyjęcie Ciała i Krwi pociąga za sobą wezwanie do naśladowania, a to wiąże się z trudną perspektywą Krzyża, którego tak chętnie dziś świat unika.

To niezwykłe wydarzenie - procesja z żywym i prawdziwym Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie Ołtarza. Przystrajamy nie tylko nasze okna, drzwi, obejścia, ulice, chodniki, ścieżki, ale nade wszystko - co jest najważniejsze - przystrajamy nasze serca. I o to właśnie chodzi, aby nasze wnętrze było takim cudownym ołtarzem, przy którym na chwilę zatrzyma się Bóg - zatrzyma się i…zamieszka na stałe. I niech cały świat o tym wie, że w naszym wnętrzu jest sam, Trójjedyny Pan. I to jest najgłębszy sens Bożego Ciała.

Cztery ołtarze pod gołym niebem - jak cztery strony świata, a między nimi Chrystus i Jego wyznawcy. Pieśni, kwiatki rozsypane przez dziewczynki i kolorowe stroje kobiet. Dźwięk dzwonków ministrantów i odgłos dzwonów kościelnych. Cztery Ewangelie i cztery kazania. Ulice, chodniki i polne ścieżki. Śpiew ludzi i śpiew ptaków. Oto obraz Bożego Ciała. Czasami w tę cudowną tradycję wciska się niepotrzebnie jakiś kicz - no cóż, zdarza się, - ale generalnie jak ktoś pragnie dostrzec głębię, to nie powinien mieć z tym problemu.

Składamy serdeczne podziękowanie za wspólną modlitwę, Siostrze Zakonnej, oraz Liturgicznej Służbie Ołtarza za przygotowanie dzisiejszej uroczystości, Panu Kościelnemu, Panu Organiście i Chórowi Parafialnemu, Grupie Apostolskiej, Kółkowi Różańcowemu i poszczególnym osobom, którzy przygotowywali ołtarze, dziewczynkom sypiącym kwiatki, chłopcom z dzwoneczkami, Paniom z Koła Gospodyń Wiejskim, tym którzy nieśli chorągwie i feretrony, baldachim, Służbie Porządkowej; Strażakom, Górnikom i Policji, za zapewnienie bezpieczeństwa na trasie procesji. Dziękujemy za dekoracje okien i balkonów na trasie procesji i Wam Drodzy Parafianie za liczny udział w procesji Bożego Ciała - Bóg zapłać!

Niepokojące jest to, że w nocy przed Uroczystością Bożego Ciała  nieznani sprawcy zdewastowali przygotowane wcześniej dwa ołtarze. Jest to dla nas bardzo smutne, bolesne i niepokojące. Trzeba się modlić do Pana Boga o opamiętanie i wrażliwość dla takich osób.