Aktualności

0
0
0
s2sdefault
powered by social2s
Nadeszła zima a wraz z nią śnieg, mróz i oczywiście ferie zimowe, na które czekają wszystkie dzieci i młodzież. Wszystkim tym, którzy wyjechali poza Lachowice życzymy fantastycznych, niezapomnianych, białych przygód! Ci, którzy zostali w parafii też z pewnością się nie nudzą! i nie siedzą w zaciszu domowym albowiem - „Czas na zimowe szaleństwa".
 
Z tej okazji miło nam poinformować, że konkurs na "ŚNIEGOWĄ RZEŹBĘ" jest już zakończony! Do zawodów zgłosiły się tylko cztery drużyny. Resztę musiała wystraszyć ponura pogoda. Jednak jak się okazało, jak się popracuje, to wcale nie jest zimno - przekonuje 16 - letni Szymon Kachel, który razem z dwoma kolegami i koleżankami postanowił zbudować misia.
 

Dziękujemy wszystkim uczestnikom za udział w konkursie, który dostarczył nam wiele zimowych śniegowych wrażeń. Wszystkie prace zasługują na szczególne uznanie a pomysły przerosły nasze oczekiwania. Wybór zwycięzców był bardzo trudny.
Na koniec zabawy każdy budowniczy dostał ciepły poczęstunek. Kolejny konkurs odbędzie się w przyszłym roku. Byle śnieg dopisał
 

0
0
0
s2sdefault
powered by social2s

Konkurs ten adresowany jest do dzieci i młodzieży z naszej parafii, który odbędzie się 24 - lutego ( najbliższy wtorek ) - o godzinie 10:00 zbiórka wszystkich uczestników przy Domu Katolickim im. Jana Pawła II w Lachowicach.

Do tej zabawy będziecie potrzebować sporej ilości śniegu i nieprzemakalnych rękawiczek no i może jakaś plastikowa łopatka. Dla wykonawców najlepszych prac przewidziano ciekawe nagrody.

Cel:

  • Zagospodarowanie czasu wolnego dla dzieci i młodzieży w czasie trwania ferii zimowych.

Temat:

  • Tematem prac będzie, wszystko co można wyrzeźbić w "śniegu" - płaskorzeźba lub rzeźba przestrzenna.

Regulamin Konkursu:

  • Prace będą oceniane w dwóch kategoriach:
  • - Kategoria I - Dzieci ze szkoły podstawowej i przedszkola.
  • - Kategoria II - młodzież z gimnazjum.
  • Dozwolone jest wykonanie pracy zbiorowo ( w zespole 4 - 5 osobowych ).
  • Przy ocenianiu pracy będzie brane pod uwagę: oryginalność pomysłu, wielkość rzeźby, precyzja wykonania pracy.
  • Rozstrzygnięcie konkursu, odbędzie się w tym samym dniu tj. 24 - lutego 2009 roku w Domu Katolickim ok. godziny 12.00.

Każdy wie, jak duże znaczenie dla zdrowia ma aktywność na świeżym powietrzu, dlatego wszystkich chętnych serdecznie zapraszamy do miłej i wspaniałej zabawy w śniegu.

W trakcie trwania zabawy zapewniamy gorącą herbatę i poczęstunek

0
0
0
s2sdefault
powered by social2s

Intensywne opady śniegu od kilku dni, to piękny widok, oszronione drzewa przy Lachowickiej świątyni, zmieniały wygląd roześmianego krajobrazu, a śnieg otulił pola, łąki, lasy białym puchem. Ale uroki zimy potrafią również przysporzyć wiele problemów, oto jeden z nich:

W tym okresie dodatkowym utrudnieniem staje się to, że między innymi na oblamkach naszej prastarej świątyni, duży ciężar mokrego śniegu, groził załamaniem się sobotów. Dzięki szybkiej interwencji, chęci i bezinteresownej pomocy, i życzliwości dobrych ludzi z naszej parafii takich jak:

  • Pan Józef Pochopień,
  • Pan Jerzy Kubieniec,
  • Pan Andrzej Jamróz,
  • Pan Szymon Burczak,
  • Pan Krzysztof Żydek,
  • Pan Tomasz Sanietrzyk,

W dniu 14 – lutego w sobotę, po Mszy Świętej wieczornej zorganizowali akcję mającą na celu zrzucenie śniegu z dachu naszego kościoła.



0
0
0
s2sdefault
powered by social2s

W dniu 6 lutego odbyło się 57 spotkanie PKRD.

 


Program spotkania:

1. Powitanie dwóch nowych członkiń Martyny i Sylwii.
2. Odmówienie jednej dziesiątki różańca o pokój na świecie, za nasze rodziny i szczęśliwe ferie zimowe.
3. Odczytanie życzeń opiekuna PKRD o. Piotra Dettlaffa i założycielki Madzi Buczek.
4. Odtwarzanie z płyty CD opowiadania ks. Janusza Stańczuka pt. ,,Cegiełka’’ czytała Halina Łabonarska.
5. Zapoznanie się z art. z Rycerza Niepokalanej: Przesłanie sanktuarium maryjnego w Pontmain we Francji w 1871 roku
6. Rozwiązywanie krzyżówki.
7. Na zakończenie słuchanie i śpiew piosenek z płyty pt. ..Hulajnoga do Boga’’.

Przygotowała opiekunka Teresa Kulka
0
0
0
s2sdefault
powered by social2s

„ Choremu należy się najwyższy szacunek, pamiętajmy by nie zostali sami ! "

„ Krzyk biednych, samotnych, chorych, bezdomnych, pozostawionych bez opieki podnosi się nieustannie z tej ziemi i dociera do Boga. Wielu z nich nawet próbuje ukryć swoją biedę, ale trzeba umieć ich dostrzec. Na różnych, bowiem miejscach cierpi człowiek i woła o człowieka. Potrzebuje jego obecności potrzebuje jego pomocy. Jak ważna jest ta obecność ludzkiego serca i ludzkiej solidarności. Starajmy się tak postępować i tak żyć by nikomu w naszej Ojczyźnie nie brakło dachu nad głową i chleba na stole. By nikt nie czuł się samotny, pozostawiony bez opieki. Ból przyjęty z wiarą staje się miejscem spotkania z Jezusem cierpiącym. Daje pokój serca i pomaga osiągnąć niebo. Cierpienie jest też miejscem uczenia się nadziei. Ona zaś dodaje siły i odwagi, aby iść naprzód pomimo trudu i cierpienia ”.
Jan Paweł II
W naszej parafii w ramach obchodów Światowego Dnia Chorego, odwiedziliśmy Panią Helenę Chrząszcz przebywającą, w Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Makowie Podhalańskim, jak również inne osoby chore mieszkające na terenie naszej parafii, zanosząc im podarunki żywnościowe. Była to okazja do miłej rozmowy i podzielenia się troskami, które każdy nosi w swoim sercu.
Ustanowienie przez Ojca Świętego Jana Pawła II Światowego Dnia Chorego zostało skierowane do całego Kościoła powszechnego jako wezwanie, aby poświęcić jeden dzień w roku modlitwie, refleksji i dostrzeżeniu miejsca tych, którzy cierpią na duszy i na ciele. Światowy Dzień Chorego - to dobra okazja, by pomyśleć o tym szczególnym stanie duszy i ciała, który może dotknąć każdego człowieka. Kościół wierzy i naucza, że wśród siedmiu sakramentów istnieje jeden specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych chorobą, mianowicie - namaszczenie chorych. W Katechizmie czytamy, że święte namaszczenie chorych zostało ustanowione przez Pana Jezusa jako prawdziwy i właściwy sakrament Nowego Testamentu. Jest to sakrament, który daje nam specjalną łaskę umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwa starości. Człowiek niebezpiecznie chory potrzebuje szczególnej Łaski Bożej, aby pod wpływem lęku nie upadł na duchu i podlegając pokusom nie zachwiał się w wierze. Chrystus w sakramencie namaszczenia daje swoim wiernym dotkniętym chorobą potężną moc i obronę. Dzięki tej pomocy chory może nie tylko znosić dolegliwości choroby, ale także je przezwyciężać. Sakrament ten należy przyjmować w stanie łaski, czyli po spowiedzi. Jeśli jednak ktoś nie może się spowiadać, a ma dobrą wolę pojednania się z Bogiem, namaszczenie chorych odpuszcza nawet grzechy ciężkie. Jeśli ktoś długo choruje trzeba zapewnić mu stałą opiekę duszpasterską przez odwiedziny kapłana, regularną spowiedź i Komunie Świętą. Dobrze jest, jeśli rodzina pomoże choremu w zrozumieniu tego sakramentu i przygotowaniu się do jego przyjęcia. Za chorego trzeba się dużo modlić. W miarę możliwości należy usunąć przesądy, jakoby przyjęcie sakramentu chorych było pewnym znakiem śmierci i zachęcić do przyjmowania go, gdy tylko zajdzie potrzeba (to znaczy ciężka, poważna choroba). Sakrament chorych można przyjąć wiele razy w ciągu swojego życia. Według rocznej statystyki w roku 2008 sakrament namaszczenia chorych w naszej parafii przyjęło tylko 8 osób, a przecież wśród parafian jest wielu chorych, którzy potrzebują łaski Ducha Świętego, by lepiej zrozumieć tajemnicę cierpienia i samo cierpienie mężnie znosić. Często chorzy pozostają sami ze swoim cierpieniem, a nam wydaje się, że jesteśmy bezradni wobec ich bólu. Możemy jednak pomóc umożliwiając im przyjęcie sakramentu namaszczenia chorych.
 
Co należy przygotować i jak przyjąć kapłana do domu chorego?
  • Stół nakryty białym czystym obrusem, ustawić tak, by chory mógł swobodnie na niego spoglądać.
  • Na stole postawić krucyfiks, obok zapalić dwie świece.
  • Wodę święconą, kropidło, a także w szklance zwyczajną czystą wodę, przy niej łyżkę stołową i kilka kulek waty.
  • Przednia cześć stołu powinna być wolna, by kapłan mógł położyć korporał, a na nim Najświętszy Sakrament.
  • Gdy kapłan nadchodzi, wyjść z zapaloną świecą na spotkanie Zbawiciela.
  • Wszyscy powinni uklęknąć, gdy wejdzie kapłan.
Początek strony