25 - października obchodzimy rocznicę poświęcenia naszego kościoła. Przy tej okazji zastanówmy się, jakie miejsce świątynia zajmuje w naszym życiu. Gdziekolwiek na świecie byśmy nie pojechali, wszędzie są świątynie. W każdym miejscu, w każdej kulturze, w każdej religii i w każdym czasie. Najpiękniejsze, najwspanialsze budynki to świątynie. Ludzie zawsze wiedzieli, że to, co najwspanialsze, najpiękniejsze należy się Bogu. „Jak miła jest, Panie, świątynia Twoja”. Rzeczywiście! Cudowne to uczucie - wejść do cichego, pustego, pełnego tajemnicy kościoła. Nikt nie przeszkadza, nikt nie dzwoni kluczami, że już pora opuścić, bo…„skończyło się już nabożeństwo i…zamykamy”.

Jakież to szczęście, że każdy z nas może sobie wybrać swoje miejsce w Kościele duchowym - we wspólnocie oraz w tym kościele z cegieł, z kamienia, drzewa zbudowanym ludzkimi rękoma. Kościół jest oblubienicą Chrystusa, a jako budowla jest obrazem Kościoła wspólnoty. Jest miłą świątynią Chrystusa. Ochrzczeni budują w ten sposób duchową świątynię. Chrystus oczyszcza świątynię naszych serc i umysłów z wszelkich „duchowych brudów”. Naszym narodowym skarbem są wszelkie stare zamki, pałace, świątynie, kościoły, katedry...Zostało nam to, czego nie zniszczyły wojny, najeźdźcy, grabieże, pożary, powodzie. Chlubimy się z naszego narodowego dziedzictwa kulturowego. Kościół katolicki włożył w ten skarbiec olbrzymie swoje zasoby materialne i duchowe. I oto dziś wspominamy dzień, w którym nasz kościół został poświęcony, aby służyć ludowi Bożemu. To jakby dzień narodzin świątyni, w której spotykamy się, aby oddać chwałę Bogu.

Panie Jezu Chryste, dziękując Ci za naszą świątynię, pragniemy w Twej obecności wspomnieć o wszystkich, którzy nawiedzili to święte miejsce, a których dziś już nie ma wśród nas. Pragniemy modlić się za tych, którzy z tej naszej świątyni zostali wyprowadzeni na miejsce, gdzie oczekują Twego przyjścia w chwale - za wszystkich, których pogrzeby zostały tu odprawione. Prosimy Cię za zmarłych fundatorów i wszystkich dobrodziejów tej świątyni, za tych, którzy ją zaprojektowali, zbudowali i ozdobili, za tych, którzy tutaj pracowali, za zmarłych kapłanów, którzy w tym kościele sprawowali kapłańską posługę, za zmarłych kościelnych, organistów, za każdego, kto kiedykolwiek w tej świątyni się modlił by jego modlitwa była dlań dzisiaj kluczem do domu Ojca, w którym ujrzy Ciebie w chwale. Polecamy Ci, Panie, także tych, którzy dzisiaj przychodzą do tej świątyni. Wejrzyj z miłością na dzieci i młodzież, na rodziców i nauczycieli, na zdrowych i chorych. Udziel swego Ducha wszystkim przystępującym do sakramentów świętych. Niech szeroko otwierają swe serca na dar Twojej łaski. Wołamy do Ciebie przez wstawiennictwo Maryi, Twej Najświętszej Matki.

Dla niewidomych