Na początku IV wieku chrześcijanie uświadomili sobie, że krzyż Chrystusa jest cenną pamiątką po Nim i znakiem naszego zbawienia. Dlatego rozpoczęli jego poszukiwanie. Po znalezieniu drzewa krzyża wniesiono je do Bazyliki Grobu Pańskiego, konsekrowanej 14 września 355 roku. Na tę pamiątkę obchodzimy 14 września Święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Praojcowie nasi przy budowie naszego kościoła, ponad sobotami na szczycie ustawili barokowy krzyż. Ten krzyż tam stoi i trwa. Wdzięczni Bogu za krzyż naszego zbawienia na tę uroczystość parafianie postanowili odrestaurować barokowy krucyfiks. Konserwacji dokonał Pan Krzysztof Madoń.

Ten krzyż Jest niemym, ale wymownym świadkiem naszych czasów. Rzec można, że krzyż ten patrzy i ogarnia całą naszą parafię. Chcieli nasi ojcowie, aby Chrystusowy krzyż królował w szczególny sposób na tej naszej starej zabytkowej świątyni, która kryje w sobie całą tajemnicę ludzkiej wiary i pobożności. Dziś, w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, zadumajmy się nad znakiem krzyża, który jest zawieszony na ścianie naszego kościoła, ale my może o nim nie pamiętamy i zachowujemy się tak, jakby był to tylko jakiś element dekoracyjny. Niech słowa wiersza anonimowego autora, pobudzą nas do uwielbienia Krzyża Chrystusowego. Nie zdejmę krzyża z mojej ściany za żadne skarby świata, Bo na nim Jezus ukochany grzeszników z niebem brata. Nie zdejmę krzyża z mego serca, choćby mi umrzeć trzeba, Choćby mi groził kat, morderca, bo krzyż to klucz do nieba.

A kiedy pójdziesz obok tego krzyża przy kościele, przypomnij sobie ten dziecięcy wierszyk, i pomódl się: Przez ten krzyż i mękę Twoją zbaw, o Jezu, duszę moją. Panie Jezu, który na krzyżu dokonałeś dzieła zbawienia świata, prosimy Cię, aby ten krzyż, który jest odnowiony dzięki hojności naszych parafian i ponownie umieszczony na naszym kościele, budził w ofiarodawcach nadzieję zbawienia, oraz wszystkich, którzy nań spoglądają.