Kościół w Lachowicach, ocieniony jest przepięknymi starymi drzewami - pomnikami przyrody, stanowiący wieniec ochronny. Skupione drzewa - 8 szt. w tym: 5 lip, 1 dąb, 1 jesion, 1 sosna wejmutka o obw. 215 - 460 cm, wys. 18 - 25 m. Organ uznający za pomnik przyrody: Prezydium WRN w Krakowie z dnia: 10.09.1963 r. Rd. IX - 3/30/63. Wszystkie te drzewa znajdują się dookoła kościoła parafialnego ( drewniany - zabytkowy ) - ( inf. z 1965 r. - do 1964 r. wycięto sosnę, jesiona, dęba i 1 lipę ). 4 - lipy skreślone rozporządzeniem Wojewody Bielskiego Nr 13/98 z dnia: 1 września 1998 r.

Zakazuje się:

Zakazuje się:

• ścinania, wykopywania i podpalania drzewa.
• Obcinania i obłamywania konarów i gałęzi, uszkodzenia korzeni, wycinania napisów i znaków, oraz jakiegokolwiek niszczenia drzewa.
• Niszczenia gleby i użytkownika, terenu na składowiska, budowle itp. w promieniu co najmniej 5 metrów od drzewa.

Cis to krzew lub niewielkie drzewo iglaste, które może osiągać wysokość do 20 m. i około 50 cm średnicy. Rośnie bardzo wolno, początkowo do 10-15 cm rocznie, potem przyrost ustaje. Korona, która w młodości jest stożkowa, później zaokrągla się. Kora jest gładka, cienka, łuszcząca się dużymi płatami, barwy od czerwonej do brunatno szarej. Bardzo gęsta, szeroka korona, często wielopniowa, jest zawsze zielona. Igły są miękkie, zaostrzone, spłaszczone i często łukowato wygięte, z wierzchu ciemnozielone, od spodu jaśniejsze. Układają się na gałązkach w dwóch szeregach i żyją od pięciu do ośmiu lat. Cis jest drzewem dwupiennym tj. mającym kwiaty jednopłciowe występujące na oddzielnych osobnikach męskich i żeńskich. Kwiaty męskie pojedyncze lub w niewielkich kłosach, kwiaty żeńskie rozmieszczone pojedynczo. Kwitnie w kwietniu, maju. Owoce okryte czerwoną osnówką na osobnikach żeńskich dojrzewają jesienią. Osnówka przyczynia się do roznoszenia nasion przez ptaki. Osnówka to mięsiste zgrubienie owocowe rozwijające się wokół nasion. Czerwona, mięsista, osnówka o słodkim smaku, jaką posiada cis jest jadalna, pozostałe jego części kora, igły i gałązki cisa włącznie z nasionami są trujące. Cis nie wytwarza żywicy. Jego drewno jest twarde, sprężyste, ciężkie o twardzieli wiśniowo-brązowej (nazwane jest "staropolskim żelazem"). Z tego powodu używane było do wyrobu broni - łuków i kusz, wskutek czego cis został prawie całkowicie wytępiony. Dlatego już w roku 1423 jego ochronę wprowadził król Władysław Jagiełło w celu zapewnienia ciągłości jego zasobów. Jest gatunkiem ściśle chronionym na terenie całego kraju. Większe populacje cisa stanowią w Polsce olbrzymią rzadkość i dlatego chroni się je w rezerwatach. Cis pospolity rośnie wolno, lecz żyje długo nawet ponad 1000 lat.

POJEDYNCZA LIPA U PAJĄKA

POJEDYNCZY DĄB U ZIELIŃSKICH

Zakazuje się:

• ścinania, wykopywania i podpalania drzewa.
• Obcinania i obłamywania konarów i gałęzi, uszkodzenia korzeni, wycinania napisów i znaków, oraz jakiegokolwiek niszczenia drzewa.
• Niszczenia gleby i użytkownika, terenu na składowiska, budowle itp. w promieniu co najmniej 5 metrów od drzewa.
• Umieszczania na drzewie tablic reklamowych i innych.

Cechy charakterystyczne:

SOSNA NA WOJTASZKACH

Zakazuje się:

• ścinania, wykopywania i podpalania drzewa.
• Obcinania i obłamywania konarów i gałęzi, uszkodzenia korzeni, wycinania napisów i znaków, oraz jakiegokolwiek niszczenia drzewa.
• Niszczenia gleby i użytkownika, terenu na składowiska, budowle itp. w promieniu co najmniej 5 metrów od drzewa.
• Umieszczania na drzewie tablic reklamowych i innych.

Sosna - pospolita może osiągać wysokość do 45 metrów, ma prosty, równy pień zakończony parasolowatą lub stożkową koroną. Gałązki i górna część pnia pokryta jest czerwono-żółtą korą, łuszczącą się warstwami, natomiast dolna część pnia ma korę grubą, wielobocznie popękaną, wewnątrz czerwoną. Szpilki sinozielone, sztywne o długości 4 do 7 centymetrów, osadzone po dwie, wokół gałązek. Szyszki ma osadzone pojedynczo lub po dwie, trzy, stojące długości do 7 cm, niedojrzałe zielone, później brunatnieją i pękają uwalniając uskrzydlone nasiona.

Dla niewidomych