Lachowice - znalazły się na ustach całego kraju, gdy latem 2001 roku powstało tu rozległe osuwisko, niszcząc kilkanaście domostw i zabudowań gospodarczych osiedla położonego na południowo-wschodnim zboczu Pierchałowej (596 m. n.p.m.). Katastrofa została spowodowana długotrwałymi opadami deszczu i namoknięciem warstw łupkowych mających wychodnie w górnej części zbocza. Ponieważ nachylenie stoku i nachylenie ławic fliszu jest podobne (skały zapadają nieco stromiej), obsunął się pakiet zwietrzelin miąższości 1-7 m, przemieszczając kilkadziesiąt tysięcy metrów sześciennych gruntu na odległość ok. 60 m. Spiętrzony jęzor osuwiska zablokował wody Lachówki, ale natychmiastowe rozkopywanie przeszkody zapobiegło podtopieniu domostw stojących w dolinie potoku. Nie było ofiar, ponieważ mieszkańcy wcześniej opuścili trzeszczące już domy, jednak ludzie ci stracili cały swój dorobek.
Osuwisko - Osuwiskiem nazywamy nagłe przemieszczenie się mas ziemnych powierzchniowej zwietrzeliny i mas skalnych podłoża spowodowane siłami przyrody lub działalnością człowieka (podkopanie stoku lub jego znaczne obciążenie). Jest to rodzaj ruchów masowych, polegający na osuwaniu się materiału skalnego i zwietrzelinowego po pewnej powierzchni. Ruch taki zachodzi pod wpływem siły ciężkości. Osuwiska są szczególnie częste w obszarach o sprzyjającej im budowie geologicznej, gdzie warstwy skał przepuszczalnych i nieprzepuszczalnych występują naprzemiennie.
Do zjawisk wywołujących osuwisko należą: wzrost wilgotności gruntu spowodowany długotrwałymi opadami lub roztopami, podcięcie stoku przez erozję, np. w dolinie rzecznej lub w wyniku działalności człowieka, np. przy budowie drogi, nadmierne obciążenie stoku, np. przez zabudowę, wibracje związane np. z robotami ziemnymi, ruchem samochodowym, eksplozjami, trzęsienia ziemi.
Osuwiska występują rzadziej niż powodzie, dlatego łatwiej są usuwane z przekazu pokoleniowego. Często na niebezpiecznych zboczach buduje się domy i drogi bo "tutaj za ludzkiej pamięci żadnych osuwisk nie było". Tymczasem, jeśli od ostatnich ruchów minęło wiele lat, to roślinność i procesy erozyjne mogą tak zamaskować charakterystyczne cechy geomorfologiczne, że niebezpieczeństwo może wykryć tylko specjalista-geolog. Na dodatek zbocza górskie rzadko przemieszczają się w katastrofalnym tempie, najczęściej jest to powolne, trudne do obserwacji pełzanie. Charakter tego ruchu usypia ludzką czujność; kiedy osuwisko uaktywni się zwykle jest za późno.
{yoogallery src=[/images/galerie/osuwisko/] effect=[fade]}
Ta klęska żywiołowa pociąga za sobą znaczne straty ekonomiczne. Ocenia się, że w latach 2000-2001 łączna ich wysokość w województwach małopolskim i podkarpackim przekroczyła 196 mln zł. Skutki społeczne są trudne do oceny, ale w wielu wypadkach mogą być dotkliwsze od ekonomicznych - ludzie tracą domy rodzinne, dorobek wielu pokoleń, narasta poczucie zagrożenia, niepewność i chęć ucieczki z miejsc, które okazały się tak zdradliwe.
Poszkodowani stracili domy, choć nie było w nich kropli wody. Nie mają już działek, na których stały, łąk powyżej domów, drzew w ogrodach. Kilkadziesiąt hektarów ziemi zsunęło się do doliny potoku Lachówka.
Dla niewidomych
Sięga XIII wieku. Wtedy to w rejon podbabiogórski napłynęła ludność dwoma głównymi szlakami: z północnego zachodu od Śląska, brzegiem Skawy i z północnego wschodu od Krakowa doliną Raby.
